اثر میان‌تراش (به انگلیسی: Opus Interrasile) مشخص شده که «کار تراشیده یا خراشیده شده در میان»[۲] یک تکنیک فلزکاری مشبک‌کار سوراخ‌دار است که از قرن سوم پس از میلاد یافت شده‌است و محبوبیت خود را در جواهرات بیزانسی حفظ کرده‌است. این روش در رُم توسعه یافته و متداول شد، جایی که فلزکاران از آن برای ساختن اسلیمی‌ها و سایر طرح‌های مشابه استفاده کردند. این تکنیک شامل سوراخ کردن فلز برای شبیه‌سازی الگوهای مشبک، جواهرات مشبک‌کار طلا و غیره است. اغلب بر روی فلز الگوها کشیده می‌شد و سپس از ابزارهای مختلفی برای برداشتن قطعات مورد نظر استفاده می‌شد.

دستبند طلای روم باستان از هاکسن هورد که در بریتانیا یافت شد و پس از سال ۴۰۷ پس از میلاد مدفون شده بود، نام ژولیان بر آن نوشته شده‌است.
دستبند طلای روم باستان از هاکسن هورد که در بریتانیا یافت شد و پس از سال ۴۰۷ پس از میلاد مدفون شده بود، نام ژولیان بر آن نوشته شده‌است.[۱]

این تکنیک ممکن است به‌طور کلی به عنوان مشبک‌کار یا سوراخ‌دار شناخته شود. تکنیکی مشابه در ژاپن، سوکاشیبوری نامیده می‌شود و در هنر بودایی نیز یافت می‌شود. در جواهرسازی، سفالگری و معماری ایران (مثلا در اُرُسی‌ها) نیز از تکنیک مشابهی برای مشبک‌کاری استفاده می‌شود.[۳]

منابع ویرایش

  1. "British Museum Ref:1994,0408.29" (به انگلیسی).
  2. "Lewis & Short: A Latin Dictionary - Rasilis". Perseus Project. Retrieved 12 March 2012. (به انگلیسی).
  3. «آشنایی با معماری اسلامی ایران»، پیرنیا، محمد کریم و معماریان، غلامحسین، ویراستار: علی‌محمد رنجبرکرمانی، ناشر: غلامحسین معماریان، نوبت چاپ: ۲۴، سال ۱۳۹۶ خورشیدی، تهران. شابک ۹۷۸۶۰۰۰۴۴۱۲۵۸.