علی‌عباس حسن‌زادهٔ برزگر معروف به اردشیر برزگر تاریخ‌نویس مازندرانی است.[۱] او متولد ۱۳۱۳ هجری در شهرستان بابل بود. برزگر نویسندهٔ کتاب «تاریخ مفصل تبرستان» است که در پنج بخش نگاشته شده.[۲] اثر اردشیر برزگر در زمان رضا شاه تألیف شد که با توجه به کمبود منابع در این دوره، کاری نسبتاً ارزشمند است.[۳][۴] کتاب تاریخ تبرستان به سه جلد تقسیم شد. جلد نخست «تاریخ تبرستان پیش از اسلام» در ۱۳۲۹ و بخشی از جلد دوم تحت نام «تاریخ تبرستان پس از اسلام» در ۱۳۴۴ چاپ شدند. هیچ‌یک از این دو جلد تجدید چاپ نشده و تا زمان درگذشت اردشیر برزگر جلد سوم (دانشوران تپوری) منتشر نشد. تا این که در سال ۱۳۸۰ به همت محمد شکری فومشی و انتشارات رسانش کتابی کامل در بر دارندهٔ هر سه جلد به عنوان «تاریخ تبرستان» منتشر شد.[۵]

منابع

ویرایش
  1. اردشیر برزگر به تصحیح محمد شکری فومشی. «تاریخ تبرستان» (۱۳۸۰) رسانش. بخش مقدمه.
  2. نوری، نظام‌الدین. تاریخ ادبیات و فرهنگ مازندران. انتشارات زهره، ۱۳۸۰. صفحهٔ ۴۳۵.
  3. محمدعلی مفرد. ظهور و سقوط آل زیار (۱۳۸۶). تهران: رسانش. ص ۲۱.
  4. ابوالفضل حسن‌آبادی. درآمدی بر ریخت‌شناسی محلی‎نگاری در تاریخ معاصر ایران (۱۳۹۳). در «مجموعه مقالات همایش بین‌المللی تاریخ محلی مازندران». انتشارات هاوژین. ۱۵۵-۱۷۴.
  5. اردشیر برزگر به تصحیح محمد شکری فومشی. «تاریخ تبرستان» (۱۳۸۰) رسانش. بخش مقدمه.