استراحتگاه گروهی
استراحتگاه گروهی (Communal roosting)، یک رفتار جانوری است که در آن گروهی از افراد، معمولاً از همان گونه، بر اساس سیگنال بیرونی برای چند ساعت در یک منطقه جمع می‌شوند و با ظاهر شدن دوباره سیگنال به همان مکان بازمی‌گردند.[۱][۲] سیگنال‌های محیطی اغلب مسئول این گروه‌بندی هستند، از جمله شب، جزر و مد یا بارندگی.[۲][۳] تمایز بین استراحتگاه گروهی و زادآوری همکارانه نبودن جوجه در استراحتگاه گروهی است.[۲] در حالی که استراحتگاه گروهی به‌طور کلی در پرندگان دیده می‌شود، این رفتار در خفاش‌ها، نخستی‌ها و حشرات نیز دیده شده‌است.[۲][۴] اندازه این توده‌ها، به ویژه در میان گونه‌های پرندگان، می‌تواند بین هزاران تا میلیون‌ها فرد باشد.[۵]
منابع ویرایش
- ↑ Finkbeiner, Susan D. , Adriana D. Briscoe, and Robert D. Reed. "The benefit of being a social butterfly: communal roosting deters predation." Proceedings of the Royal Society of London B: Biological Sciences 2012; 279(1739): 2769–2776.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ Richner, Heinz; Heeb, Phillip (March 1996). "Communal life: Honest signaling and the recruitment center hypothesis". Behavioral Ecology. 7: 115–118. doi:10.1093/beheco/7.1.115.
- ↑ Young, Allen M. , and Mary Ellen Carolan. "Daily instability of communal roosting in the neotropical butterfly Heliconius charitonius (Lepidoptera: Nymphalidae: Heliconiinae)." Journal of the Kansas Entomological Society(1976): 346-359.
- ↑ Beauchamp, Guy (1999). "The evolution of communal roosting in birds: origin and secondary losses". Behavioral Ecology. 10 (6): 675–687. doi:10.1093/beheco/10.6.675.
- ↑ Pérez-García, Juan (2012). "The use of digital photography in censuses of large concentrations of passerines: the case of a winter starling roost-site" (PDF). Revista Catalana d'Ornitologia.