استوارت دایبک
استوارت دایبک (به انگلیسی: Stuart Dybek) (زاده ۱۹۴۲) نویسنده آمریکایی است. او بیشتر به خاطر نوشتن داستان‌های کوتاه واقع‌گرا که به حاشیه‌نشینان شهرها و طبقات فرودست جامعه می‌پردازند، شناخته شده است. از داستان‌های برجسته او می‌توان به «ساحل شیکاگو» و «من با ماژلان دریانوردی کردم» (۲۰۰۳)، که درباره دوران کودکی‌اش در محلات جنوبی شیکاگو است، اشاره کرد.[۱]
| استوارت دایبِک | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۹۴۲ ایلینوی، شیکاگو |
| ملیت |  ایالات متحده آمریکا |
| پیشه | نویسنده |
| سال‌های فعالیت | دهه ۱۹۷۰ - |
| سبک | داستان‌های کوتاه، شاعر |
| مکتب | رئالیسم |
| جایزه(ها) | جایزه او. هنری (۱۹۸۵) |
نخستین مجموعه داستان او در سال ۱۹۸۰ منتشر شد. دایبک تاکنون چندین مجموعه داستان منتشر کرده‌است و در مجلات ادبی مانند آتلانتیک و نیویورکر نیز می‌نویسد. او مدرس داستان‌نویسی در دانشگاه ویسکانسین است و در دانشگاه‌های دیگر نیز به‌صورت دوره‌ای تدریس می‌کند.[۲] دایبک تاکنون برنده جایزه‌های بسیاری همچون جایزه بنیاد لنن، قلم/مالامود، گوگن‌هایم، انجمن مک‌آرتور و جوایز او. هنری شده‌است.
منابع ویرایش
- ↑ «ادبیات معاصر آمریکا، منطقه‌گرایی، میدوست». america.gov. ۴ مه ۲۰۰۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۹.
- ↑ «آنفلوآنزا، استوارت دایبک». تهران امروز. ۲۱ آبان ۱۳۸۸. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۱ آبان ۱۳۸۸.
پیوند به بیرون ویرایش
- "زندگی‌نامه در بنیاد لنن" (به انگلیسی). بنیاد لنن. Archived from the original on 25 January 2010. Retrieved 12 November 2009.