اِسپَنوی، در شاهنامه همسر تژاو تورانی است. او را دختر افراسیاب نیز دانسته‌اند. کیخسرو برای آورندهٔ او پاداش‌هایی ارزنده برگزید.

اسپنوی
نگاره اسپنوی در شاهنامه تهماسبی
بانوان تورانی
ناماسپنوی
زنان شاهنامه
همسرتژاو

بیژن پس از نبردِ کاسه رود و بعد از گریختن تژاو[۱]، اسپنوی را گرامی داشت و او را به نزد شاه فرستاد.

اسپنوی در شاهنامه

ویرایش

فردوسی، در جاهایی از شاهنامه از اسپنوی یاد می‌کند. از جمله:

یکی ماهروئیست، نام اسپنویپری پیکر و دلبر و مُشک‌بوی [۲]

حکیم طوس در شاهنامه در قسمت شمردن کیخسرو پهلوانان را، مفصل از اسپنوی و مقام منزلت ایشان سخن می‌راند. این قسمت از گزارش راجع به آمار جنگجویان اقوام و قبایل ایران است که بدستور کیخسرو موبدان فهرستی تهیه می‌نمایند در این فهرست خویشان و کسان کیکاووس نزدیک به صد و ده جنگجو است و متعاقب آن جنگجویان سایر ولایات ذکر می‌گردد.

به گنجور فرمود پس شهریارکه آرد دو صد جامهٔ زرنگار
صد از خزّ و دیبا و صد پرنیاندو گلرخ به زنّار بسته میان
چنین گفت کاین هدیه آن را دهموزان پس بدو نیز دیگر دهم
که تاج تژاو آورد پیش منوگـر پیـش ایـن نـامـدار انـجـمـن
که افراسیابش به سر بر نهادورا خواند بیدار و فرّخ‌نژاد
پرستنده‌ای دارد او روز جنگکز آواز او رام گردد پلنگ
به رخ چون بهار و به بالا چو سرومیانش چو غرو و به رفتن تذرو
یکی ماهرویست نام اسپنویسمن پیکر و دلبر و مشک‌بوی
نباید زدن چون بیابدش تیغکه از تیغ باشد چنان رخ دریغ
به خم کمند ار گرفته کمربدان‌سان بیارد مر او را به بر

پانویس

ویرایش
  1. شوهر اسپنوی
  2. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۲۳

منابع

ویرایش
  • الهی قمشه‌ای، دکتر حسین محی‌الدین (۱۳۸۶). شاهنامه فردوسی. ترجمهٔ ناهید فرشادمهر. تهران: نشر محمد. شابک ۹۶۴-۵۵۶۶-۳۵-۵.
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷

پیوند به بیرون

ویرایش