مارپیچ طلایی

(تغییرمسیر از اسپیرال طلائی)

در هندسه اسپیرال طلائی (به انگلیسی: Golden spiral) یا مارپیچ طلائی یک اسپیرال لگاریتمی است که عامل رشد آن φ نسبت طلایی است.[۱] اسپیرال طلائی بر پایه φ به ازا هر ربع چرخش گسترده‌تر یا بازگردانده‌تر به مبدا می‌شود.

شکل حدودی اسپیرال طلائی

فرمول ویرایش

دستگاه مختصات قطبی برای اسپرال طلائی مانند اسپیرال لگاریتمی است، ولی با رشد مخصوص b:[۲]

 

یا

 

با عدد e مانند لگاریتم، a هست مثبت و ممتد مانند زمانی که bو θ طبیعی است زاویه قائمه ربع چرخش در جهت دیگر):

 

در نتیجه b می‌دهد

 

مقدار عددی b بستگی دارد به اینکه زاویه سمت راست به اندازه ۹۰ درجه باشد یا   رادیان

زاویه می‌تواند در جهت دیگر باشد و نوشتن فرمول برای مقدار مطلق   (که b می‌تواند همچنین مقدار منفی باشد) ساده‌تر است :

 
اعداد فیبوناچی نمایش برای اندازه مربعات ۱، ۱، ۲، ۳، ۵، ۸، ۱۳، ۲۱ و ۳۴.
  for θ in degrees;
  for θ in radians.

فرمول دیگر برای لگاریتم و اسپیرال طلائی به شرح زیر است:[۳]

 

جایی که ثابت c می دهد:

 

که برای اسپرال طلائی c می‌دهد مقدار:

 

اگر θ به درجه اندازه‌گیری شود و

 

اگر θ اندازه‌گیری شود به رادیان.

خصوصیات ویرایش

اسپیرال طلائی مانند اسپیرال لگاریتمی هیچ حدی ندارد و شکل ثابتی است. روی هر نقطه از اسپیرال می‌توان به هر یک از دو سو تا بی‌نهایت حرکت کرد. از یک سو هرگز به مرکز نمی‌رسیم و از سوی خارجی نیز هرگز به انتها نمی‌رسیم. هسته اسپیرال لگاریتمی وقتی با میکروسکوپ مشاهده می‌شود همان منظره‌ای را دارد که وقتی به اندازه هزاران سال نوری به جلو می‌رویم، دارد.[۴]

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Chang, Yu-sung, "Golden Spiral بایگانی‌شده در ۲۸ ژوئیه ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine", The Wolfram Demonstrations Project.
  2. Priya Hemenway (۲۰۰۵). Divine Proportion: Φ Phi in Art, Nature, and Science. Sterling Publishing Co. صص. ۱۲۷–۱۲۹. شابک ۱-۴۰۲۷-۳۵۲۲-۷.
  3. Klaus Mainzer (۱۹۹۶). Symmetries of Nature: A Handbook for Philosophy of Nature and Science. Walter de Gruyter. صص. ۴۵, ۱۹۹–۲۰۰. شابک ۳-۱۱-۰۱۲۹۹۰-۶.
  4. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۸ دسامبر ۲۰۱۳.
  • ویکی‌پدیا انگلیسی