اصالت‏ (انگلیسی: Originality)، جنبه‌ای است که آثار خلق شده یا ابداع شده به‌عنوان اثر جدید یا بدیع قابل تشخیص است.

وثیقه ویرایش

آنچه که ارزشمند باشد.[۱] مَوْثِق و میثاق بمعنی پیمان و عهد اکید و محکم است. و عهد درک بشر است که در ذات او گذاشته شده‌است.[۲]

اصالت‏ ویرایش

اصالت دارای دو معنی اساسی است:

۱- به معنی صدق، اصالت به این معنی، به وثیقه یا به عملی گفته می‌شود که حقا از صاحب خود صادر شده باشد. اصالت به این معنی در مقابل مجعول قرار دارد.

می‌گویند: این نسخه کتاب اصیل یا اصلی است، مقصود این است که این نسخه به دست نویسنده کتاب تألیف شده‌است. البته چنین نیست که هر خبر دست اولی صادق باشد.

۲- به معنی صدق وثیقه‌ای که قاضی یا نویسنده عادلی آن را نوشته باشد گفته می‌شود. و نیز به معنی صدق قرار داد رسمی، یا صدق مضمون وثیقه و مطابقت آن با واقع به کار می‌رود.[۳]

ما بعد الطبیعه ویرایش

در ما بعد الطبیعه، اصالت به معنی مطابقت کامل ظاهر وجود یا حقیقت آن است.

اخلاق ویرایش

در علم اخلاق به معنی صدق و اخلاص است.

نقد اصالت ویرایش

اصطلاح نقد اصالت در علم تاریخ به نظریه مورخ در مورد اسناد و اخبار گفته می‌شود که آیا این اسناد و اخبار صحیح یا فریب کار یا جعلی است؟

هایدگر ویرایش

در نظر مارتین هایدگر، اصالت عبارت است از افکار و عواطف که حقاَ از جانب صاحب خود صادر شده باشد.

ابتکار ویرایش

دارائی و نوآوری که عبارت است از امتیاز چیزی یا کسی نسبت به دیگران، در صفات تازه‌ای که از او صادر شده‌است. اصالت به این معنی، در مورد انسان، عبارت است از نوآوری، در مورد فکر و رأی، عبارت است از غنا و دارندگی، در مورد روش، عبارت است از ابتکار.

قرآن ویرایش

بیان قرآن حاکی از اصالت و اصیل بودنِ بامداد و شامگاه در عهد با خدای تعالی است.[۴][۵]

شامگاه، شکافی میان دنیاها است، دری به سوی ناشناخته‌ها.[۶]

منابع ویرایش

  1. بستانی، فؤاد افرام، فرهنگ ابجدی - تهران، چاپ: دوم، ۱۳۷۵.
  2. قرشی، علی‌اکبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، ۱۳۷۱.
  3. جمیل صلیبا- منوچهر صانعی دره بیدی (۱۳۶۶فرهنگ فلسفی، انتشارات حکمت
  4. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات الفاظ قرآن - تهران، چاپ: دوم، ۱۳۷۴.
  5. قرآن، سوره آل عمران آیه ۴۱
  6. Tales of Power , Writer: Carlos Castaneda, Published in: 1974