اصل طرد رقابتی
در بوم‌شناسی، اصل طرد رقابتی (به انگلیسی: competitive exclusion principle) [۱] که با نام قانون طرد رقابتی گاوس یا قانون گاوس نیز شناخته می‌شود[۲] اصلی در اشاره به دو گونه زیستی است که به دلیل استفاده از منابع غذایی مشترک نمی‌توانند همزیستی دائمی و مناسبی را داشته باشند؛ در این‌صورت، حتی با وجود ثابت ماندن سایر عوامل زیست‌محیطی، هنگامی‌که یکی از گونه‌ها حتی کوچک‌ترین مزیت و برتری را نسبت به گونهٔ دیگری داشته باشد، در دراز مدت تسلط خود را بر منابع مشترک افزایش داده و بر گونهٔ دیگر غلبه می‌کند. این رخداد ممکن است باعث انقراض گونهٔ مغلوب یا یک تغییر تکاملی و رفتاری به سمت کنامی دیگر شود.[۱]
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Hardin, G. (1960). The Competitive Exclusion Principle. Science 131, 1292-1297.
- ↑ Gause, G.F. (1934). The struggle for existence. Baltimore, MD: Williams & Wilkins.
 | این یک مقالهٔ خرد زیست‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |