الفبای بین‌المللی نویسه‌گردانی سانسکریت

الفبای بین‌المللی نویسه‌گردانی سانسکریت (انگلیسی: International Alphabet of Sanskrit Transliteration یا به اختصار IAST) شیوه‌ای برای نویسه‌گردانی دبیره‌های براهمایی (که در زبان سانسکریت و زبان‌های هندی مرتبط دیگر از آن‌ها استفاده می‌شود) به صورت لاتین‌نویسی و بدون از دست دادن اطلاعات تلفظی است. این شیوه را ویلیام جونز، چارلز ترولیان، مونیه مونیه-ویلیامز و دیگر محققان و مستشرقان در قرن نوزدهم میلادی پایه گذاردند و بعدها در سپتامبر ۱۸۹۴ در کنفرانس کمیته نویسه‌گردانی زبان‌های شرقی در ژنو استانداردی برای آن تدوین شد.[۱] IAST به خواننده اجازه می‌دهد که متون هندو را بدون ابهام و دقیقاً همانگونه که در خط کهن هندی نوشته شده بخواند. به‌دلیل وفاداری این الفبا به خط کهن هندی، این الفبا هنوز بین محققان محبوب است.

الفبای بین‌المللی نویسه‌گردانی سانسکریت

منابع

ویرایش
  1. Monier-Williams, Monier (1899). A Sanskrit-English Dictionary (PDF). Oxford: Clarendon Press. pp. xxx.