اوراد نام یک روز اضافی بود که هر چهار سال به سال اوستایی اضافه می‌شد. سال سیار ایرانی در گاه‌شماری زرتشتی درست ۳۶۵ روز حساب می‌شد و هر سال یک ربع روز و در حدود شش ساعت اضافه را محسوب نمی‌کردند. بدین ترتیب در هر چهار سال یک روز افزوده می‌شد که آن روز را اورداد یعنی روز زیادی می‌نامیدند.[۱]

پانویس ویرایش

  1. گاه‌شماری و جشن‌های ایران باستان، ص ۱۵

منابع ویرایش

هاشم، رضی. گاهشماری و جشن‌های ایران باستان. تهران: انتشارات فروهر، ۱۳۵۸