اوگوستو سزار ساندینو
اوگوستو سزار ساندینو (به انگلیسی: Augusto César Sandino) (۱۸ مه ۱۸۹۵–۲۱ فوریه ۱۹۳۴) «سرخ‌پوست بزرگ‌مرد» در خانواده‌ای مرفه و زمین‌دار پرورش یافت و مدت‌ها در شرکت‌های آمریکایی کار کرده بود. وی ارتشی به نام «ارتش دفاع از حاکمیت ملی نیکاراگوئه» فراهم ساخت. وی را زاپاتای آمریکای مرکزی نام نهاده‌اند.[۱]
اوگوستو سزار ساندینو | |
|---|---|
 Augusto César Sandino | |
| نام هنگام تولد | Augusto Nicolás Sandino |
| زادهٔ | ۱۸ مهٔ ۱۸۹۵ |
| درگذشت | ۲۱ فوریهٔ ۱۹۳۴ (۳۸ سال) |
| علت مرگ | ترور |
| آرامگاه | نامشخص |
| ملیت |  نیکاراگوئه |
| شهروندی | نیکاراگوئه |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۲۷–۱۹۳۴ |
| شناخته‌شده برای | رهبر انقلاب نیکاراگوئه |
| جنبش | Army in Defense of the National Sovereignty of Nicaragua (Ejército Defensor de la Soberanía Nacional de Nicaragua, or EDSN) |
| مخالف(ها) | Somoza family، ایالات متحده آمریکا |
| همسر | Blanca Arauz |
| امضاء | |
 | |
ساندینو ارتشی شورشی به راه انداخت و تا ۱۹۳۳ با عملیات چریکی علیه حضور آمریکا مبارزه کرد. این عملیات ساندینو را به سمبل وطن‌پرستی برای نیکاراگوا و سایر مخالفین مداخلات آمریکا تبدیل کرد.
ساندینو بلافاصله با پایان دادن به شورش با دولت ساکاسا قرارداد متارکه جنگ را امضا کرد. تنش بین گارد ملی و ساندینو ادامه یافت و سرانجام در سال ۱۹۳۴ ساندینو توسط افسران گارد ملی به قتل رسید. ساندینو به قهرمان بسیاری از مردم نیکاراگوئه تبدیل شد، و نام او بیش از ۴۰ سال پس از قتلش در تلاش‌های انقلابی برای سرنگونی دولت و تغییر بنیادی جامعه نیکاراگوئه، توسط ساندنیست‌ها به نشانه انقلاب تبدیل گردید.
منابع
ویرایش- ↑ صالحی ۱۳۶۴، ص ۳۷–۴۰(=۲۰۰)
- صالحی، داود: انقلاب نیکاراگوا، تهران :سهروردی، ۱۳۶۴.
- ویکی‌پدیای انگلیسی