ویکی‌پدیا

ایالات متحده آمریکا و حمایت دولتی از تروریسم

ایالات متحده آمریکا در دوره‌های گوناگون در تاریخ اخیر از سازمان‌های تروریستی و شبه نظامی در سراسر جهان حمایت کرده‌است. این کشور همچنین به حکومت‌های استبدادی متعددی که از تروریسم دولتی به عنوان ابزاری برای سرکوب استفاده کرده‌اند، کمک کرده‌است.[۱]

حمایت آمریکا از تروریست‌های غیردولتی در آمریکای لاتین و خاورمیانه برجسته بوده‌است.[۱] از سال ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۱، ایالات متحده به شورشیان کنترا در نیکاراگوئه که از تاکتیک‌های تروریستی در مبارزه با دولت نیکاراگوئه استفاده می‌کردند، تسلیحات، آموزش و حمایت مالی و لجستیکی گسترده‌ای ارائه کرد.[۲] در مقاطع مختلف، ایالات متحده همچنین آموزش، تسلیحات و بودجه برای تروریست‌های تبعیدی کوبایی مانند اورلاندو بوش و لوئیس پوسادا کاریلز فراهم می‌کرد.[۳]

دلایل مختلفی برای توجیه این حمایت ارائه شده‌است. از جمله آنها جنبش‌های سیاسی بی‌ثبات‌کننده‌ای است که ممکن است در طول جنگ سرد با اتحاد جماهیر شوروی همسو شده باشند، از جمله جنبش‌های مردمی دموکراتیک و سوسیالیستی. چنین حمایتی بخشی از جنگ علیه مواد مخدر را نیز تشکیل داده‌است. حمایت اغلب در جهت تضمین یک محیط مساعد برای منافع شرکت‌های آمریکایی در خارج از کشور بود، به ویژه زمانی که این منافع از سوی دولت‌های دموکراتیک تهدید می‌شد.[۴]

جنگ داخلی سوریه ویرایش

ایالات متحده به بسیاری از گروه‌های شبه‌نظامی سوری که در طول جنگ داخلی سوریه علیه دولت سوریه، متحد روسیه می‌جنگند، کمک‌های مرگ بار و غیرمرگ بار گسترده‌ای ارائه کرده‌است.[۵] دولت سوریه مستقیما آمریکا را به حمایت از تروریسم در سوریه متهم کرده‌است.[۶] دولت ایالات متحده همچنین به دلیل سکوت خود پس از سر بریدن یک کودک توسط گروه اسلامگرای نورالدین الزنکی، گروهی که دریافت کننده کمک‌های نظامی آمریکا بوده و از سوی سازمان عفو بین‌الملل به جنایات جنگی بسیاری متهم شده‌است، مورد انتقاد ایران قرار گرفت. .[۷][۸][۹]

رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه نیز آمریکا را به حمایت از داعش در سوریه متهم کرد و مدعی شد ترکیه شواهدی مبنی بر حمایت آمریکا از داعش از طریق تصاویر، عکس‌ها و فیلم‌ها در اختیار دارد، بدون اینکه توضیح بیشتری در مورد این شواهد ارائه کند.[۱۰]

تحقیقاتی که توسط روزنامه نگاران فیل سندز و صحی مایه انجام شد نشان داد که شورشیانی که از سوی فرماندهی عملیات نظامی در امان تسلیحات برایشان فراهم شده بود، بخشی از آنها را، اغلب برای جمع‌آوری پول نقد برای پرداخت به جنگجویان بیشتر به دلالان اسلحه محلی فروختند. برخی از تسلیحات ارائه شده توسط این فرماندهی به تاجران بادیه نشین که در محل در لجات، یک فلات آتشفشانی در شمال شرقی درعا، سوریه به آنها «پرندگان» می‌گویند، فروخته شد. به گفته نیروهای شورشی، بادیه‌نشین‌ها سپس سلاح‌ها را با داعش مبادله می‌کردند که با استفاده از سرویس پیام‌رسانی واتسپ رمزگذاری‌شده، سفارش می‌دادند. دو فرمانده شورشیان و یک سازمان نظارت بر تسلیحات بریتانیا معتقدند که سلاح‌های ارائه شده توسط این فرماندهی به نیروهای داعش رسیده‌است.[۱۱]

مطالعه دیگری که توسط شرکت خصوصی[۱۲] Conflict Armament Research به دستور اتحادیه اروپا و جی آی زد انجام شد، نشان داد که حمایت خارجی از شورشیان سوری ضد اسد «به میزان قابل توجهی کمیت و کیفیت تسلیحات در دسترس نیروهای [داعش] را افزایش داده‌است. "، از جمله، در فاحش‌ترین انحراف موردی که آنها مستند کردند،[۱۳] «سلاح‌های ضد تانک خریداری شده توسط ایالات متحده در نهایت در طی دو ماه پس از خروج از کارخانه در اختیار دولت اسلامی قرار گرفت.»[۱۴]

منابع ویرایش

  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ George, Alexander (1991). "Introduction". In George, Alexander (ed.). Western State Terrorism. نیویورک: روتلج. ISBN 978-0-415-90473-5. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «George 1991» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. ↑ Feldmann, Andreas E.; Maiju Perälä (July 2004). "Reassessing the Causes of Nongovernmental Terrorism in Latin America". Latin American Politics and Society. 46 (2): 101–132. doi:10.1111/j.1548-2456.2004.tb00277.x.
  3. ↑ "Cuban Exiles in America | American Experience | PBS". www.pbs.org (به انگلیسی). Archived from the original on 2021-08-10. Retrieved 2021-12-31.
  4. ↑ Noam Chomsky (1985). Turning the Tide: U.S. Intervention in Central America and the Struggle for Peace. Boston, Massachusetts: South End Press. p. 60. ISBN 978-0896082663.
  5. ↑ David E. Sanger, Eric Schmitt and Ben Hubbard (19 July 2017). "Trump Ends Covert Aid to Syrian Rebels Trying to Topple Assad". The New York Times. Archived from the original on 12 July 2022. Retrieved 18 May 2020.
  6. ↑ Rick Gladstone and Somini Sengupta (30 September 2013). "Invoking Sept. 11, Syrian Accuses U.S. of Hypocrisy". The New York Times. Archived from the original on 16 January 2022. Retrieved 18 May 2020.
  7. ↑ "Iran accuses U.S. of "deafening" silence over beheaded boy". CBS News. July 22, 2016. Archived from the original on 22 March 2022. Retrieved 18 May 2020.
  8. ↑ "EXCLUSIVE – 18 Syrian revolutionary factions advancing toward a One Army project". The Arab Chronicle. Archived from the original on 26 August 2014.
  9. ↑ "Syria: Abductions, torture and summary killings at the hands of armed groups". Amnesty International. 5 July 2016. Archived from the original on 11 May 2019. Retrieved 18 May 2020.
  10. ↑ "Russia, Turkey: US supporting Syria 'terrorist' groups". Al Jazeera. 28 December 2013. Archived from the original on 20 March 2018. Retrieved 18 May 2020.
  11. ↑ Mark Mazzetti, Adam Goldman, Michael S. Schmidt (2 August 2017). "Behind the Sudden Death of a Billion Secret C.I.A. War in Syria". The New York Times. Archived from the original on 23 August 2019. Retrieved 18 May 2020.{{cite news}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  12. ↑ "CONFLICT ARMAMENT RESEARCH LTD". Companies House. Archived from the original on 2020-08-09. Retrieved 2018-10-13.
  13. ↑ Conflict Armament Research (2017). Weapons Of The Islamic State - A three-year investigation in Iraq and Syria. London: Conflict Armament Research. pp. 1–202. Archived from the original on 17 May 2022. Retrieved 18 May 2020.
  14. ↑ Michaels, Jim (2017-12-14). "The U.S. bought weapons for Syrian rebels — and some wound up in the hands of ISIS terrorists". یواس‌ای تودی. Archived from the original on 2022-06-21. Retrieved 18 May 2020.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=ایالات_متحده_آمریکا_و_حمایت_دولتی_از_تروریسم&oldid=38582509»