بارانی (طایفه)
بارانی یا بارنی، از طایفه‌های زابلی استان سیستان و بلوچستان می‌باشد
بزرگان این طایفه معتقدند، زمانی که جلال‌الدین خوارزمشاه برای سرکوبی لشکریان چنگیز و تدارک سپاه به غزنین حرکت کرد، در منطقه‌ای به همین نام با او همراه شدند.
بعدها بارانی‌ها به جهان آباد و ده خان مهاجرت کرده و به کار کشاورزی و دامداری پرداخته‌اند. امروزه این طایفه در حاشیه نیزار میان کنگی زابل سرخس، ده چاهشند و منطقه قائنات و گلستان به این حرفه مشغول هستند. بارانی‌ها در روستاهای جهان آباد، ده قجر، ده بارانی و به طور کلی در بخش وحاشیه شرق مرز ایران که از مشهد تا زابل امتداددارد ساکن میبیاشند. ناگفته نماند طوایف بارانی .هراتی .دلارامی هم لهجه و هم زبانند وبه لهجه هراتی تکلم میکنند
بارانی‌ها از لحاظ وابستگی خود را وابسته به طایفه‌های محمد زهی، باروزهی و بارکزهی می‌دانند. محمد زهی‌ها و باروزهی‌هابارکزهی یا ریکزائی‌ها در بلوچستان سکونت دارند.
این طایفه از نه تیره تشکیل می‌شود:
- تیره صفر
- تیره محمد رسول
- تیره بُرهان
- تیره جماگل (جمعه گل)
- تیره محمد اکبر
- تیره قاسم
- تیره سلیمان
- تیره اسماعیل
- تیره کمال
....---
- غلامعلی رئیس الذاکرین (۱۳۷۰)، زادسروان سیستان