ویکی‌پدیا

بدهی بوم‌شناختی

بدهی زیست‌محیطی (به انگلیسی: Ecological debt)، به انباشت فرضی بدهی شمال جهان به کشورهای جهانی جنوب، به دلیل مجموع خالص بی‌عدالتی‌های زیست‌محیطی تاریخی، به ویژه از طریق بهره‌برداری از منابع طبیعی، نابودی زیستگاه، و آلودگی ناشی از تخلیه زباله اشاره دارد.[۱][۲] این مفهوم توسط سازمان‌های غیردولتی Global Southerner در دهه ۱۹۹۰ ابداع شد و تعریف آن در طول سال‌ها، در چندین تلاش برای ارائه مشخصات بیشتر، متفاوت بوده‌است.

World map coloured according to the number of days each country takes to exhaust the resources it produces in the same year (green-high to red-low).
مصرف جهانی در شمال زمین بیشتر از تولید آن است (رنگ قرمز نشان داده شده‌است)، در حالی که در جنوب جهان بیشتر از مصرف (رنگ سبز)، تولید می‌شود. نسبت منابع بین مصرف و تولید به میزان تخریب محیط زیست مربوط می‌شود.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ↑ Warlenius, Rikard; Pierce, Gregory; Ramasar, Vasna (2015-01-01). "Reversing the arrow of arrears: The concept of "ecological debt" and its value for environmental justice". Global Environmental Change (به انگلیسی). 30: 21–30. doi:10.1016/j.gloenvcha.2014.10.014. ISSN 0959-3780.
  2. ↑ Donoso, A. (2015). "We are not debtors, we are creditors. In: Bravo, E. , & Yánez, I. (Eds.), No more looting and destruction! We the peoples of the south are ecological creditors". Southern Peoples Ecological Debt Creditors Alliance (SPEDCA).
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=بدهی_بوم‌شناختی&oldid=36674191»