بقعه خواجه نجم‌الدین
بقعه خواجه نجم الدین مربوط به دوره ایلخانی است و در شهرستان جوین، روستای زیرآباد از توابع دهستان بالاجوین واقع شده و این اثر در تاریخ ۶ خرداد ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.[۱] بنای آرامگاه، هسته مرکزی یک مجموعه معماری منتسب به خواجه نجم‌الدین کبری، از عرفای قرن ششم و هفتم هجری قمری می‌باشد. ساختمان معماری این اثر در نمای بیرونی تا ارتفاع ۶ متر مربع بوده وبقیه دارای طرحی شانزده ضلعی است که گنبدی بر فراز آن قرار دارد. پیرامون بنا چهارطاقی قرار گرفته که یکی از آنها ورودی اصلی محسوب می‌گردد. بنا بر شواهد گویا بنای آرامگاه فضای شبستان مانندی نیز داشته که پایه ستون‌ها بخشی از ستون‌های آن بر جای مانده است. اگرچه فضای داخلی بنا فاقد عناصر تزئینی است اما قوس‌های از نوع کلیل که تنها در قاب‌های بخش فوقانی دیده می‌شود آن را با آراستگی همراه نموده است. این بقعه در ۷ کیلومتری شهر نقاب قرار دارد.[۲]
| بقعه خواجه نجم‌الدین | |
|---|---|
| نام | بقعه خواجه نجم‌الدین |
| کشور | ایران |
| استان | استان خراسان رضوی |
| شهرستان | شهرستان جوین |
| بخش | مرکزی |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | آرامگاه |
| دیرینگی | دوره ایلخانی |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره ایلخانی |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۲۰۲۲ |
| تاریخ ثبت ملی | ۶ خرداد ۱۳۷۷ |
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
- ↑ «معرفی آرامگاه خواجه نجم الدین کبری». نشریه خبری نسیم جوین. ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۳. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ فوریه ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۱۸ اسفند ۱۳۹۵.
 | این یک مقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |