بوریس کارلوف
بوریس کارلوف (به انگلیسی: Boris Karloff) (زاده ۲۳ نوامبر ۱۸۸۷–۱۹۶۹) بازیگر اهل بریتانیا با نام تولد ویلیام هنری پرات (به انگلیسی: William Henry Pratt) بود.
بوریس کارلوف | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | ویلیام هِنری پِرَت |
| زادهٔ | ۲۳ نوامبر ۱۸۸۷ |
| درگذشت | ۲ فوریهٔ ۱۹۶۹ (۸۱ سال) |
| ملیت | بریتانیایی |
| پیشه | هنرپیشه |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۰۹–۱۹۶۹ |
| همسر(ها) | گریس هاردینگ (۱۹۱۳–۱۹۱۰؛ جدا شدند) مونتانا لورنا ویلیامز (۱۹۲۰؛ جدا شدند) هلن ویوین سول (۱۹۲۸–۱۹۲۴؛ جدا شدند) داروثی استاین (۱۹۴۶–۱۹۲۸؛ جدا شدند) اِوِلین هوپ هِلمور (۱۹۶۹–۱۹۴۶؛ تا هنگام مرگش) |
زندگی هنری
ویرایش.jpg)
کارلوف بازیگر نقش هیولای بی‌نام سری فیلم‌های فرانکنشتاین در دهه ۱۹۳۰ است. وی شهرت خود را مدیون بازی در سه فیلم فرانکنشتاین (۱۹۳۱)، عروس فرانکنشتاین (۱۹۳۵) و پسر فرانکنشتاین (۱۹۳۹) بود. فرانکنشتاین را جیمز ویل در سال ۱۹۳۱ بر اساس رمانی به همین نام نوشته مری شلی ساخت. در این فیلم دانشمندی به نام فرانکنشتاین، موجودی خلق می‌کند که بر اثر برخورد غلط جامعه به هیولایی خطرناک بدل می‌شود.
کارلوف که بیشتر در فیلم‌های ترسناک بازی می‌کرد، با بازی در نقش گرینچ در فیلم چگونه گرینچ کریسمس را دزدید (۱۹۶۶) در نقشی غیرفرانکنشتاینی در خاطره‌ها مانده است. مومیایی (۱۹۳۲) و نقاب فومانچو (۱۹۳۲)، کلاغ سیاه (۱۹۶۳) و وحشت (۱۹۶۳)، هدف‌ها (۱۹۶۸) از دیگر فیلم‌های مطرح این بازیگر بریتانیایی است که حدود شش دهه در سینما فعال بود.
بخشی از فیلم‌شناسی
ویرایش- جمع اضداد محال است (۱۹۲۵)
- رقاص‌های پنج سنتی (۱۹۲۶)
- تارزان و شیر زرین (۱۹۲۷)
- پایان برگزیده (۱۹۳۱)
- مشکل دشوار (۱۹۳۱)
- فرانکنشتاین (۱۹۳۱)
- خانه تاریک قدیمی (۱۹۳۲)
- نقاب فو مانچو (۱۹۳۲)
- گربه سیاه (۱۹۳۴)
- عروس فرانکنشتاین (۱۹۳۵)
- به‌دام‌افتاده (۱۹۴۷)
- زندگی پنهان والتر میتی (۱۹۴۷)
- آبوت و کاستلو، بوریس کارلوف آدمکش را ملاقات می‌کنند (۱۹۴۸)
- پسر فرانکشتاین (۱۹۳۹)
منابع
ویرایش
- «آدم‌برفی‌ها بوریس کارلوف: زادهٔ بحران».
- هیولای فرانکنشتاین زاده شد + عکس - خبرآنلاین
- بوریس کارلوف در IMDb
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Boris Karloff». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳.
- وبلاگ سینمای کلاسیک - بوریس کارلوف
- درخت دانش - آبوت و کاستلو، بوریس کارلوف آدمکش را ملاقات می‌کنند
- سینمای کلاسیک - بوریس کارلوف