بوم‌شناسی صوتی
بوم‌شناسی صوتی یا بوم‌شناسی آکوستیک (به انگلیسی: Acoustic ecology)، که گاهی بوم‌صوت‌شناسی (اکوآکوستیک) یا مطالعه چشم‌انداز صوتی نیز نامیده می‌شود، رشته‌ای است که به مطالعه رابطه میان انسان‌ها و محیط پیرامونش، با واسطه صدا، می‌پردازد.[۱] مطالعات بوم‌شناسی صوتی در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ با R. Murray Schafer یک نوازنده، آهنگساز و استاد پیشین مطالعات ارتباطات در دانشگاه Simon Fraser و با کمک تیم خود[۲] در دانشگاه سایمون فریزر (ونکوور، بریتیش کلمبیا، کانادا) آغاز شد. بخشی از پروژه جهانی چشم‌انداز صوتی. تیم اصلی WSP شامل بری ترواکس و هیلدگارد وسترکمپ، بروس دیویس و پیتر هوس و دیگران بود. نخستین مطالعه‌ای که توسط WSP انجام شد، The Vancouver Soundscape نام داشت. علاقه به این منطقه پس از این مطالعه پیشگام و مبتکرانه به شدت افزایش یافت و حوزه بوم‌شناسی صوتی علاقه پژوهشگران و هنرمندان را در سراسر جهان برانگیخت. در سال ۱۹۹۳، اعضای جامعه بین‌المللی بوم‌شناسی صوتی که اکنون بزرگ و فعال بود، مجمع جهانی بوم‌شناسی صوتی را تشکیل دادند.[۳]
منابع
ویرایش- ↑ Wrightson, Kendall. "An Introduction to Acoustic Ecology" (PDF). WFAE. Archived from the original (PDF) on 15 April 2014. Retrieved 14 April 2014.
- ↑ Paine, Garth (2017-05-04). "Acoustic Ecology 2.0". Contemporary Music Review (به انگلیسی). 36 (3): 171–181. doi:10.1080/07494467.2017.1395136. ISSN 0749-4467. Archived from the original on 8 March 2022. Retrieved 2022-03-29.
- ↑ "World Forum for Acoustic Ecology". Archived from the original on 11 December 2008. Retrieved 2008-12-17.