تجزیه گرمایی
تجزیه و تحلیل مواد با بررسی چگونگی واکنش آن به گرما
این مقاله نیازمند ویکی‌سازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. (ژوئیه ۲۰۱۱) |
این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد. |
این مقاله می‌تواند با ترجمهٔ متن از مقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد. (ژوئیه ۲۰۱۱) برای مشاهدهٔ دستورالعمل‌های مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
|
تجزیه حرارتی (آنالیز حرارتی یا آنالیز گرمایی) نام کلی تعدادی از روشهای فیزیکی برای مطالعه مواد شیمیایی است که تغییرات مواد را در دماهای مختلف بررسی می‌کند.[۱]
با استفاده از این روشها می توان خواص مختلفی از مواد را مطالعه و بررسی کرد.
در این روش، تغییر وزن نمونه در دماههای مختلف بررسی می‌شود.
یکی از روش های مرسوم تجزیه حرارتی، روش گرماسنجی پویشی تفاضلی (Differential Scanning Calorimetery) یا DSC می باشد. این تکنیک توسط واتسون و اونیل در سال 1962 گسترش یافت و به طور تجاری در سال 1963 معرفی گردید. در این روش، دستگاه گرمای مورد نیاز برای تغییرات را نسبت به مرجع می‌سنجد.
اختلاف دمای میان نمونه و مرجع سنجیده می‌شود.
منبع
ویرایش- ↑ روشهای تجزیه حرارتی حسین فقیهان و همکاران
 | این یک مقالهٔ خرد شیمی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |