تظاهرات ۲۷ آوریل
تظاهرات ۲۷ آوریل (انگلیسی: April 27 demonstrations) تظاهرات‌های بسیار بزرگ دانشجویی در شهرهای اصلی چین بود که در ادامه به اعتراضات میدان تیانآنمن سال ۱۹۸۹ منجر شد.[۱]
اعتراض دانشجویان
ویرایشدانشجویان علیه سرمقاله ۲۶ آوریل روزنامه مردم که روز قبل چاپ شده بود اعتراض کردند. در این سرمقاله تأکید شده بود که جنبش دانشجویی ضد حزب بوده و به یک نوعی به هرج و مرج و بی‌ثباتی دامن می‌زد. حدود ۵۰٬۰۰۰ تا ۲۰۰٬۰۰۰ دانشجو در خیابان‌های پکن تظاهرات کردند تا اینکه بالاخره در میدان تیانآنمن خط پلیس را شکستند. علیرغم حضور پلیس و ارتش، میان و دانشجویان و پلیس خشونت یا اختلافی به وجود نیامد. هر دو طرف انضباط داشتند و به گفته چند شهروند، برخی از دانشجویان حتی با افسران دست دادند و شعار دادن که «پلیس مردم، مردم را دوست دارد».[۲][۳]
نقطه عطف
ویرایشاز دیدگاه دانشجویان، تظاهرات ۲۷ آوریل یک نقطه عطف در جنبش دانشجویی بود. آنها متوجه شدند که توانایی ایجاد تغییر دارند. برای اولین بار، دانشجویان از طرف مردم و کارگران صحبت می‌کردند و آنها تنها روی منافع دانشجویان و روشنفکران متمرکز نبودند.[۴][۵]
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ Zhang Liang, The Tiananmen Papers. eds Perry Link and Andrew J. Nathan. New York: Public Affairs, 2001. p. 73
- ↑ Chai Ling, A Heart for Freedom: The Remarkable Journey of a Young Dissident, Her Daring Escape, and Her Quest to Free China’s Daughters. Tyndale House Publishers, 2011. p. 115
- ↑ Scott Simmmie and Bob Nixon, Tiananmen Square. Vancouver: Douglas & MacIntyre, 1989. p. 43
- ↑ Timothy Brook, Quelling The People: The Military Suppression of the Beijing Democracy Movement. New York: Oxford University Press, 1992. p. 34
- ↑ Frank Niming, “Learning How To Protest,” The Chinese People’s Movement: Perspectives on Spring 1989. ed. Tony Saich. New York: M.E. Sharpe, Inc, 1990. P.90
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «April 27 demonstrations». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۸.