جان بی. اندرسون
جان بی اندرسون با نام کامل جان بیارد اندرسون (انگلیسی: John B. Anderson); (زاده: ۱۵ فوریه ۱۹۲۲ - درگذشته: ۳ دسامبر ۲۰۱۷) یک نماینده کنگره آمریکا و نامزد ریاست جمهوری از ایالت ایلینوی بود. به عنوان عضو حزب جمهوریخواه او حوزه انتخابیه شانزدهم ایلینوی را از ۱۹۶۱ تا ۱۹۸۱ نمایندگی کرد. در سال ۱۹۸۰ او به عنوان یک کاندید سیاسی مستقل در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نمود، و ۶٫۶٪ از آرای مردمی را به خود اختصاص داد.[۱]
جان بی. اندرسون | |
|---|---|
 | |
| رئیس کنفرانس مجلس جمهوریخواه | |
| دوره مسئولیت ۳ ژانویه ۱۹۶۹ – ۳ ژانویه ۱۹۷۹ | |
| رهبر | جرالد فورد جان جکوب رودس |
| پس از | ملوین لیرد |
| پیش از | ساموئل ال دیوین |
| عضو مجلس نمایندگان ایالات متحده از ایلینوی حوزهٔ حوزه انتخابیه شانزدهم ایلینوی | |
| دوره مسئولیت ۳ ژانویه ۱۹۶۱ – ۳ ژانویه ۱۹۸۱ | |
| پس از | لئو ای آلن |
| پیش از | لین مورلی مارتین |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | جان بیارد اندرسون ۱۵ فوریهٔ ۱۹۲۲ راکفورد، ایلینوی |
| درگذشته | ۳ دسامبر ۲۰۱۷ (۹۵ سال) |
| ملیت | ایالات متحده آمریکا |
| حزب سیاسی | فعال سیاسی مستقل (بعد از ۱۹۸۰) |
| دیگر عضویت‌های سیاسی | حزب جمهوریخواه (قبل از ۱۹۸۰) |
| همسر(ان) | کی‌کی ماچاکوس (ا. ۱۹۵۳) |
| فرزندان | ۵ |
| محل تحصیل | دانشگاه ایلینوی در اربانا-شمپین دانشگاه ایلینوی دانشکده قانون مدرسه حقوق هاروارد |
| خدمات نظامی | |
| وفاداری | ایالات متحده آمریکا |
| خدمت/شاخه | نیروی زمینی ایالات متحده آمریکا |
| سال‌های خدمت | ۱۹۴۳–۱۹۴۵ |
| درجه | افسر ستاد |
| جنگ‌ها/عملیات | جنگ جهانی دوم |
فعالیت‌ها ویرایش
اندرسون در راکفورد، ایلینوی متولد شد. آندرسون در سال ۱۹۴۳ در ارتش ثبت نام کرد و در پایگاه‌های ایالات متحده در فرانسه و آلمان خدمت کرد، وی بعد از پایان جنگ جهانی دوم برای تکمیل تحصیلاتش به وطن بازگشت و در نهایت موفق به اخذ درجه دکترا از دانشکده حقوق دانشگاه ایالتی ایلینوی در سال ۱۹۴۶ شد. وی پس از مدتی کوتاه خدمت در امور بین‌المللی ایالات متحده، به عنوان نماینده ایلینوی در انتخابات ایالتی حوزه وینبنگو برنده شد. او در انتخابات مجلس نمایندگان در سال ۱۹۶۰ در یک حوزه بسیار قوی جمهوریخواه پیروز شد. در ابتدا یکی از محافظه‌کارترین اعضای مجلس نمایندگان بود، دیدگاه‌های اندرسون در دهه ۱۹۶۰ به خصوص در مورد مسائل اجتماعی تعدیل شد. او در سال ۱۹۶۹، رئیس نمایندگان جمهوریخواه کنگره آمریکا شد و تا سال ۱۹۷۹ در این جایگاه قرار داشت، او به شدت از جنگ ویتنام و همچنین اقدامات رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون در جریان رسوایی واترگیت انتقاد کرد.[۲]
انتخابات ریاست جمهوری ویرایش
اندرسون در سال ۱۹۸۰ به عنوان کاندید نخست جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کرد. او برنامه مبارزات انتخاباتی خود را برای افزایش مالیات بر بنزین در حالی که مالیات‌های اجتماعی را کاهش می‌دهد عنوان کرد. او خود را به عنوان مدعی نامزدی در مقدمات اولیه معرفی کرد، اما در نهایت از دور رقابتهای جمهوریخواهان خارج شد.[۳]
پس از انتخابات ویرایش
پس از انتخابات، وی حرفه وکالت خود را از سر گرفت و در سال ۱۹۹۲ در تأسیس فیرووت FairVote (رای منصفانه که قبلاً به مرکز رای‌گیری و دموکراسی موسوم بود) کمک کرد، سازمانی که از اصلاحات انتخاباتی ایالات متحده حمایت می‌کند. او در سال ۲۰۰۰ رالف نادر را تأیید کرد و به حزب عدالت در سال ۲۰۱۲ کمک کرد. او در اوت ۲۰۱۴ از یک کمپین انتخاباتی مجمع پارلمانی سازمان ملل متحد (UNPA) حمایت کرد.[۴]
درگذشت ویرایش
اندرسون در ۳ دسامبر ۲۰۱۷ در سن ۹۵ سالگی در واشینگتن دی سی به مرگ طبیعی درگذشت.[۵]
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ John Anderson, Who Ran Against Reagan and Carter in 1980, Is Dead at 95
- ↑ Illinois Republican John Anderson, third-party candidate for president in 1980, dies at 95
- ↑ John Anderson for President 1980 Campaign Brochure
- ↑ John Anderson, former Illinois congressman and 1980 presidential candidate, dead at 95
- ↑ ANDERSON, John Bayard, (1922 - 2017)
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «John B. Anderson». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ دسامبر ۲۰۱۷.
پیوند به بیرون ویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جان بی. اندرسون موجود است. |