جسم‌گرایی (به انگلیسی: Corpuscularianism) یک تئوری فیزیکی است که فرض می‌کند همه ماده از ذرات دقیقی تشکیل می‌شود. این تئوری در قرن هفدهم اهمیت پیدا کرد. توماس هابز،[۱] رنه دکارت،[۲] پیر گاسندی،[۳] رابرت بویل، اسحاق نیوتن،[۴] و جان لاک در زمره پیشروان این تئوری محسوب می‌شوند.

نمایی از تکه چوبی که تبدیل به سنگ شده

کورپوسکولاریسم شبیه به تئوری اتمیسم است، با این تفاوت که اتم‌ها غیرقابل تفکیک بوده، اما ذرات (جسم‌ها یا بدنک‌ها) را می‌توان در اصل تقسیم کرد.

اهمیت در توسعه تئوری علمی مدرن ویرایش

چندین اصلی که کورپوسکولاریسم گرایی ارائه داد اصول شیمی مدرن شد.

جستارهای وابسته ویرایش

منابع ویرایش

  1. Kenneth Clatterbaugh, The Causation Debate in Modern Philosophy, 1637-1739, Routledge, 2014, p. 69.
  2. Stephen Gaukroger, Descartes: An Intellectual Biography, Clarendon Press, 1995, p. 228.
  3. Vere Claiborne Chappell (ed.), The Cambridge Companion to Locke, Cambridge University Press, 1994, p. 56.
  4. virginia.edu – Newton's Particle Theory of Light Lecture notes. Lindgren, Richard A. Research Professor of Physics. University of Virginia, Department of Physics.