جغرافیای حارهای
جغرافیای حارّهای (انگلیسی: Tropical geography) به مطالعه مکانها و افراد در مناطق حارهای اشاره دارد. زمانی که جغرافیای حارهای برای اولین بار به عنوان یک رشته مطرح شد، ارتباط نزدیکی با امپریالیسم و گسترش استعمار امپراتوریهای استعماری اروپایی داشت، زیرا دانشمندان مشارکتکننده تمایل داشتند مکانهای حارهای را به عنوان «بدوی» و مردم را «غیر متمدن» و «فرودست» نشان دهند. طیف وسیعی از موضوعات در اواخر قرن ۱۸ تا اوایل قرن ۲۰ در زمینه جغرافیای حارهای مورد بحث و بررسی قرار گرفتهاست که مواردی مانند جانورشناسی، اقلیمشناسی، ژئومورفولوژی، اقتصاد و مطالعات فرهنگی را در بر میگیرد.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/Colonised_tropics_1945.jpg/400px-Colonised_tropics_1945.jpg)
این رشته در حال حاضر بیشتر با عنوان جغرافیای توسعه شناخته میشود، زیرا از دهه ۱۹۵۰میلادی، مستعمرهسازی با توسعه اقتصادی به عنوان محرک اصلی ایدئولوژیک تعاملات بینالمللی و جهانی جایگزین شدهاست. امروزه، بسیاری از پژوهشگران به استفاده از اصطلاح جغرافیای حارهای برای مخالفت با جبر نهفته در این واژه و بیگانهسازی کشورهای مناطق حاره و ساکنان آنها ادامه میدهند.
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Tropical geography». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳.