جمالی دهلوی
حامد بن فضلاللّه جمالی دِهلَوی، (۸۶۲ یا ۸۴۵–۹۴۲ قمری) از پارسیگویان هند بود.
جمالی دهلوی | |
---|---|
زادهٔ | ۸۶۲ یا ۸۴۵ هجری هند |
درگذشت | ۹۴۲ هجری |
مدفن | هندوستان |
ملیت | هندوستان |
پیشه(ها) | شاعر و نویسنده |
آثار | مهر و ماه |
فرزندان | حسن، عبدالحی حیاتی (شاعر)، عبدالرحمان متخلص به گدایی (شاعر) |
وی شاعر، تذکرهنویس و از مشایخ سهروردیه در هند بود. نامآوری او بیشتر به خاطر نوشتن کتاب تذکره سِیر العارفین است. این تذکره زندگینامه کوتاه سیزده عارف از سلسلههای چشتیه و سهروردیه را دربردارد.
جمالی در زمان پادشاهی بهلول لودی (۸۵۵–۸۹۴ هجری) زاده شد و در زمان سکندر لودی (۸۹۴–۹۲۳ قمری) شهرت همگانی یافت.
کتابشناسی
ویرایش- تذکره سیر العارفین (زندگینامه سرایندگان)
- مرآة المعانی (مثنوی عرفانی به فارسی)
- مهر و ماه، (داستان عاشقانه شاهزادهای به نام ماه و شاهزاده خانمی به نام مهر، سروده در ۹۰۵، به سفارش اهالی تبریز)
- دیوان اشعار به فارسی
آثار منسوب:
- بیان الحقایق احوال سید المرسلین، در شرح احوال پیامبر
- محبوب الصادقین، (شامل پنج مثنوی)
منابع
ویرایشمجموعهای از گفتاوردهای مربوط به جمالی دهلوی در ویکیگفتاورد موجود است.
- بر پایه پیشگفتار: جمالی دهلوی، مثنوی مهر و ماه (۹۰۵ ه)، مقدمه و تصحیح حسامالدین راشدی، راولپندی: مرکز تحقیقات فارسی ایران و پاکستان، ۱۳۵۳ خورشیدی