جوان جدا-افتاده
جوانان جدا-افتاده برچسبی است که در بحث سیاست عمومی ایالات متحده برای اشاره به NEETها، جوانانی که «در حال تحصیل، اشتغال، یا مهارت‌آموزی نیستند» استفاده می‌شود. گزارش مارس ۲۰۱۷ Measure of America نشان می‌دهد که تعداد جوانان جدا-افتاده (در سنین ۱۶ تا ۲۴ سال) به ۴٫۹ میلیون نفر در ایالات متحده رسیده که تقریباً یک نفر از هر هشت نفر در این گروه سنی است.[۱] گاهی از جوانان جدا-افتاده به عنوان جوانان فرصت یاد می‌شود.[۲]
بر اهمیت این گروه تأکید می‌شود زیرا اعتقاد بر این است که سال‌های بین اواخر نوجوانی و اواسط دهه بیست دوره بحرانی است که در طی آن جوانان هویت بزرگسالی را شکل می‌دهند و به سمت استقلال حرکت می‌کنند. اثرات جدا-افتادگی جوانان - تحصیلات محدود، طرد اجتماعی، فقدان تجربه کاری، و فرصت‌های کمتر برای توسعه مربیان و ارتباطات کاری ارزشمند - می‌تواند پیامدهای بلندمدتی داشته باشد که گلوله برفی را در طول زندگی به همراه داشته باشد و در نهایت بر همه چیز از درآمد و خودکفایی‌شان تأثیر بگذارد و به سلامت جسمی و روانی و آینده زناشویی‌شان نیز آسیب بزند. بحث‌های زیادی در مورد چگونگی دسترسی به این جوانان و ارتباط میان آنها و نهادهای اجتماعی برای جلوگیری از بروز این پیامدهای منفی، جریان دارد.
تحلیل‌ها همچنین تأثیر اقتصادی جدا-افتادگی جوانان را نیز بررسی کرده‌است. طبق گزارش Measure of America، متوسط جوانان جدا-افتاده سالانه ۳۷۴۵۰ دلار برای دستگاه‌های خدمات دولتی با سطوح مختلف موفقیت، هزینه ایجاد می‌کنند.[۳]
تعریف ویرایش
این اصطلاح در سال‌های اخیر در میان طرفداران سیاست و محققان علوم اجتماعی، به‌ویژه پس از رکود بزرگ، کاربرد بیشتری پیدا کرده‌است. پس از یک دهه ثبات نسبتاً بدون تغییر، تعداد افراد جدا-افتاده شده به بیش از ۸۰۰۰۰۰ جوان بین سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۰ افزایش یافت.[۴] آخرین داده‌ها نیز نشان می‌دهد که میزان جدا-افتادگی جوانان به ۱۲٫۳ درصد کاهش یافته‌است که کاهش قابل توجهی نسبت به بالاترین سطح آن، پس از رکود در سال ۲۰۱۰ که ۱۴٫۷ درصد یا ۵٫۸ میلیون جوان بوده، رسیده‌است.[۱]
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۲ توسط بنیاد آنی ای کیسی نشان داد که «داده‌ها آشکار می‌سازند که جمعیتی که امروزه بیشترین تلاش را برای ورود به باز کار و ماندن در مدرسه دارند، جوانانی هستند که تحصیلات کمتری دارند، از خانواده‌های کم درآمد و متعلق به نژاد یا اقلیت‌های قومی هستند."[۵]
وزارت آموزش و پرورش ایالات متحده، جوانان جدا-افتاده را به عنوان افراد ۱۴ تا ۲۴ ساله تعریف می‌کند، اما بر محاسبات انجام شده توسط Measure of America رنج سنی آن بین ۱۶–۲۴ است.[۶] برخی از محققان تعریف قطع ارتباط جوانان را محدود کرده‌اند تا افرادی که بالاتر از آستانه درآمد و تحصیلات هستند،[۷] و یا در کنار یک شریک زندگی والدین می‌شوند، کنار گذاشته شوند.[۸][۹]
دو نظرسنجی که معمولاً برای محاسبه قطع ارتباط جوانان مورد استفاده قرار می‌گیرند، نظرسنجی جامعه آمریکا (ACS) و نظرسنجی جمعیت فعلی (CPS) هستند. هر نظرسنجی مزایای خود را دارد. ACS از افراد در «محله‌های گروهی» نظرسنجی می‌کند و حجم نمونه بزرگ‌تری دارد که امکان تفکیک جمعیتی و جغرافیایی داده‌ها را فراهم می‌کند، در حالی که CPS یک نظرسنجی قدیمی‌تر است، شامل داده‌های مربوط به سال ۱۹۴۰ به بعد.[۹]
قطع ارتباط جوانان در ۲۵ منطقه بزرگ ایالات متحده ویرایش
در زیر فهرستی از کلان‌شهرهای ایالات متحده آمده‌است که بر اساس نرخ جوانان جدا-افتاده، و همچنین نرخ‌های قطع ارتباط جوانان بر اساس نژاد و قومیت در مناطق کلان‌شهر طبقه‌بندی شده‌است.[۱۰]
| Rank | Metro Area | All
(percent) |
African American
(percent) |
Latino
(percent) |
White
(percent) |
|---|---|---|---|---|---|
| United States | ۱۲٫۳ | ۱۸٫۹ | ۱۴٫۳ | ۱۰٫۱ | |
| ۱ | Boston | ۷٫۳ | ۱۰٫۸ | ۹٫۶ | ۶٫۵ |
| ۲ | Minneapolis | ۷٫۹ | - | - | ۵٫۸ |
| ۳ | San Francisco | ۹٫۲ | ۲۱٫۸ | ۹٫۶ | ۶٫۹ |
| ۴ | San Diego | ۹٫۷ | - | ۱۱٫۳ | ۸٫۶ |
| ۵ | Washington | ۱۰٫۳ | ۱۴٫۶ | ۱۱٫۹ | ۷٫۳ |
| ۶ | Denver | ۱۰٫۳ | - | ۱۴٫۶ | ۷٫۷ |
| ۷ | Seattle | ۱۰٫۹ | - | ۱۵٫۷ | ۱۰٫۲ |
| ۸ | Los Angeles | ۱۱٫۱ | ۲۱٫۲ | ۱۲٫۰ | ۸٫۴ |
| ۹ | Portland | ۱۱٫۲ | - | ۱۳٫۰ | ۱۱٫۶ |
| ۱۰ | Baltimore | ۱۱٫۳ | ۲۰٫۵ | - | ۷٫۰ |
| ۱۱ | St. Louis | ۱۱٫۵ | ۱۹٫۴ | - | ۸٫۵ |
| ۱۲ | Chicago | ۱۲٫۱ | ۲۲٫۹ | ۱۲٫۲ | ۸٫۲ |
| ۱۳ | New York City | ۱۲٫۲ | ۱۸٫۲ | ۱۵٫۶ | ۸٫۷ |
| ۱۴ | Orlando | ۱۲٫۲ | ۱۷٫۴ | ۱۴٫۱ | ۸٫۸ |
| ۱۵ | Miami | ۱۲٫۲ | ۱۷٫۰ | ۱۱٫۹ | ۸٫۸ |
| ۱۶ | Dallas–Fort Worth | ۱۲٫۴ | ۱۵٫۲ | ۱۴٫۶ | ۱۰٫۴ |
| ۱۷ | Philadelphia | ۱۲٫۹ | ۲۲٫۲ | ۱۸٫۰ | ۸٫۵ |
| ۱۸ | Tampa-St. Petersburg | ۱۲٫۹ | ۲۱٫۸ | ۱۲٫۱ | ۱۱٫۱ |
| ۱۹ | Phoenix | ۱۳٫۲ | ۲۱٫۰ | ۱۵٫۲ | ۱۰٫۶ |
| ۲۰ | San Antonio | ۱۳٫۴ | - | ۱۵٫۶ | ۱۱٫۲ |
| ۲۱ | Atlanta | ۱۳٫۶ | ۱۷٫۸ | ۱۳٫۱ | ۱۰٫۹ |
| ۲۲ | Houston | ۱۳٫۷ | ۱۵٫۳ | ۱۵٫۸ | ۱۰٫۸ |
| ۲۳ | Charlotte | ۱۴٫۷ | ۱۷٫۴ | ۱۷٫۳ | ۱۳٫۳ |
| ۲۴ | Detroit | ۱۵٫۰ | ۲۵٫۶ | - | ۱۰٫۵ |
| ۲۵ | Riverside-San Bernardino | ۱۶٫۱ | ۲۱٫۱ | ۱۶٫۵ | ۱۴٫۸ |
منابع ویرایش
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Lewis and Burd-Sharps, Kristen and Sarah (March 8, 2017). "Promising Gains, Persistent Gaps: Youth Disconnection in America" (PDF). Measure of America, Social Science Research Council. Archived from the original (PDF) on 13 March 2017. Retrieved 30 May 2017. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «:1» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Opportunity Youth - The Corps Network". www.corpsnetwork.org. Archived from the original on 2015-06-13. Retrieved 2015-06-02.
- ↑ Visser, M. Anne, James Mullooly and Polet Campos-Melchor (December 2020). Diversifying, transforming, and last resorts: The utilization of community based youth serving organizations in the construction of livelihood strategies by disconnected youth in rural America. https://doi.org/10.1016/j.jrurstud.2020.10.005
- ↑ Lewis and Burd-Sharps, Kristen and Sarah. "One in Seven: Ranking Youth Disconnection in the 25 Largest Metro Areas" (PDF). Measure of America, Social Science Research Council. Archived from the original (PDF) on 19 October 2012. Retrieved 14 February 2014.
- ↑ "Youth and Work: Restoring Teen and Young Adult Connections to Opportunity" (PDF). The Annie E Casey Foundation. Archived from the original (PDF) on 9 November 2014. Retrieved 4 June 2014.
- ↑ "Archived copy". Archived from the original on 2014-07-08. Retrieved 2014-06-11.
{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link) - ↑ Ross, Martha; Svajlenka, Nicole Prchal (24 May 2016). "Employment and disconnection among teens and young adults: The role of place, race, and education". The Brookings Institution. Archived from the original on 9 October 2016. Retrieved 6 October 2016.
- ↑ Fernandes-Alcantara, Adrienne L. (1 October 2015). "Disconnected Youth: A Look at 16 to 24 Year Olds Who Are Not Working or In School" (PDF). Congressional Research Service. Archived from the original (PDF) on 2 February 2017. Retrieved 6 October 2016.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ Powers, Alex; Recio, Marina (26 September 2016). "Young and Adrift: Measuring Youth Disconnection in America Today". The Huffington Post. Archived from the original on 10 October 2016. Retrieved 6 October 2016. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «:0» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.). - ↑ "Measure of America's 2017 report, "Promising Gains, Persistent Gaps: Youth Disconnection in America."" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2018-11-28. Retrieved 2019-12-28.