جین هیگن
جین هیگن (به انگلیسی: Jean Hagen) (۳ اوت ۱۹۲۳ — ۲۹ اوت ۱۹۷۷) یک بازیگر آمریکایی بود.
| جین هیگن | |
|---|---|
 جین هیگن در تریلر آواز در باران (۱۹۵۲) | |
| نام اصلی | جین شرلی ورهیگن |
| زمینه فعالیت | بازیگر |
| تولد | ۳ اوت ۱۹۲۳ شیکاگو، ایلینوی، ایالات متحده آمریکا |
| مرگ | ۲۹ اوت ۱۹۷۷ (۵۴ سال) لس‌آنجلس، کالیفرنیا، ایالات متحده آمریکا |
| ملیت |  ایالات متحده آمریکا
|
| سال‌های فعالیت | ۱۹۴۹–۱۹۷۷ |
| همسر(ها) | تام سیدل (۱۹۴۷—۱۹۶۵) (طلاق) ۲ فرزند |
| صفحه در وبگاه IMDb | |
زندگیویرایش
هیگن با نام جین شرلی ورهیگن در شیکاگو، ایلینوی، ایلینوی به دنیا آمد. پدر او کریستین ورهیگن یک مهاجر هلندی، و مادرش مری یک آمریکایی زادهٔ شیکاگو بود. وقتی او ۱۲ ساله بود، خانواده‌اش به الکهارت، ایندیانا نقل مکان کردند و در پی آن او از دبیرستان آن شهر دانش‌آموخته شد. هیگن پس از آنکه تئاتر را فرا گرفت به‌عنوان راهنمای سالن تئاتر مشغول به‌کار شد و سرانجام نخستین نقش خود را در سال ۱۹۴۶ در نمایش قطعه دیگری از جنگل ایفا کرد.
حرفهویرایش
نخستین تجربه سینمایی هیگن، بازی در نقش زنی افسونگر در فیلم دنده آدم در سال ۱۹۴۹ بود. فیلم جنگل آسفالت (۱۹۵۰) فرصت بزرگی برای هیگن بود تا نخستین بازی برجسته خود را ارائه کند، و منتقدان را به تحسین وادارد. در همان سال در فیلم دیگری با نام خیابان فرعی ظاهر شد. هیگن به یادماندنی‌ترین نقش خود را در سال ۱۹۵۲ ایفا کرد. او در فیلم آواز در باران در نقش لینا لامونت یک هنرپیشه بی‌استعداد سینمای صامت ظاهر شد. او به خاطر بازی در این فیلم کمدی موزیکال، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد.
هیگن از سال ۱۹۵۳ بازی در سریال ساختن اتاق برای پدر را آغاز کرد. نقش‌آفرینی در این مجموعه، سه نامزدی جایزه گرمی را برای او به همراه داشت، اما پس از بازی در سه فصل، به دلیل افزایش اختلافات، گروه سازندگان سریال را ترک کرد. چند سال بعد، او دوباره در چند سریال و فیلم تلویزیونی ظاهر شد. آخرین فیلمی که هیگن در آن بازی کرد، شباهت کامل در سال ۱۹۶۴ بود.
مرگویرایش
هیگن در سال ۱۹۷۷ در سن ۵۴ سالگی بر اثر سرطان مری درگذشت. ستاره‌ای به نام او در پیاده‌روی شهرت هالیوود قرار دارد.
فیلم‌شناسیویرایش
- دنده آدم (۱۹۴۹)
- جنگل آسفالت (۱۹۵۰)
- خیابان فرعی (۱۹۵۰)
- آواز در باران (۱۹۵۲)
- دلبران لاتین (۱۹۵۳)
- کارد بزرگ (۱۹۵۵)
- سگ پشمالو (۱۹۵۹)
- طلوع در کامپوبلو (۱۹۶۰)
- وحشت در سال صفر (۱۹۶۲)
- شباهت کامل (۱۹۶۴)
منابعویرایش
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Jean Hagen». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ آوریل ۲۰۱۱.
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جین هیگن موجود است. |