حسنین محمد مخلوف
حسنین بن محمد حسنین مخلوف (۱۸۹۰–۱۹۹۰) فقیه مصری بود. دانش‌آموختهٔ الازهر بود و در آنجا به تدریس پرداخت. سپس قضاوت شرعی و مفتی اعظم مصر در سال‌های (۱۹۴۵–۱۹۵۰) و (۱۹۵۲–۱۹۵۴) شد. پس از آن، رئیس کمیسیون فتوای ازهر بود. در سال ۱۹۸۲، جایزهٔ تقدیری دولت مصر، و در سال ۱۹۸۳ جایزهٔ ملک فیصل برای خدمت اسلام را گرفت. کلمات القرآن، صفوة البیان لمعانی القرآن، فتاوی شرعیة و بحوث إسلامیة، المواریث فی الشریعة الإسلامیة از آثار اوست. ورثهٔ او، کتابخانهٔ شخصی‌اش را به الازهر هدیده دادند.[۱]
| حسنین محمد مخلوف | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۸۹۰م / ۱۳۰۷ق قاهره |
| درگذشت | ۱۹۹۰م/ ۱۴۰۱ق قاهره |
| پیشه | فقیه |
| آثار | صفوة البیان لمعانی القرآن |
منابع ویرایش
- ↑ احمد العلاونه (۲۰۱۱). العلماء العرب المعاصرون ومآل مکتباتهم. بیروت: دارالبشائر الإسلامیة. صص. ۶۰.
