حفاظت از سیاره یا حفاظت سیاره‌ای (انگلیسی: Planetary protection) یک اصل راهنما در طراحی یک مأموریت بین سیاره‌ای است که هدف آن جلوگیری از آلودگی بیولوژیکی هم جرم آسمانی هدف و هم زمین در مورد مأموریت‌های آوردن نمونه است. حفاظت از سیاره هم ماهیت ناشناخته محیط فضایی و هم تمایل جامعه علمی برای حفظ طبیعت بکر اجرام آسمانی را تا زمانی که بتوان آنها را به تفصیل مورد مطالعه قرار داد، منعکس می‌کند.[۲][۳]

یک فرودگر وایکینگ برای استریلیزاسیون با گرمای خشک آماده می‌شود. از این متد هنوز هم تا امروز به عنوان روش معمول – [۱] حفاظت سیاره‌ای استفاده می‌شود.

دو نوع آلودگی بین سیاره‌ای وجود دارد. در آلودگی به سوی مأموریت‌ انتقال موجودات زنده از زمین به جرم آسمانی دیگر است. در آلودگی بازگشت توجه به امکان انتقال موجودات فرازمینی، در صورت وجود، به بیوسفر زمین است.

منابع

ویرایش
  1. Assessment of Planetary Protection and Contamination Control Technologies for Future Planetary Science Missions بایگانی‌شده در ۲۰۱۴-۰۳-۱۹ توسط Wayback Machine, Jet Propulsion Laboratory, January 24, 2011
    3.1.1 Microbial Reduction Methodologies:

    "This protocol was defined in concert with Viking, the first mission to face the most stringent planetary protection requirements; its implementation remains the gold standard today."

  2. Tänczer, John D. Rummel; Ketskeméty, L.; Lévai, G. (1989). "Planetary protection policy overview and application to future missions". Advances in Space Research. 9 (6): 181–184. Bibcode:1989AdSpR...9g.181T. doi:10.1016/0273-1177(89)90161-0. PMID 11537370.
  3. Portree, David S.F. (2 October 2013). "Spraying Bugs on Mars (1964)". Wired. Retrieved 3 October 2013.

پیوند به بیرون

ویرایش