خاطرات اردشیر زاهدی

خاطرات اردشیر زاهدی نام کتابی بر اساس خاطرات اردشیر زاهدی فرزند فضل‌الله زاهدی و داماد محمدرضا پهلوی است که جلد اول کتاب توسط نشر کتابسرا[۱] در تهران به چاپ رسیده[۲] و جلد دوم به دلیل عدم دریافت مجوز به چاپ نرسید.

روی جلد کتاب خاطرات اردشیر زاهدی

کلیات جلد یک ویرایش

جلد اول کتاب بیانگر خاطرات اردشیر زاهدی از کودکی تا استعفای فضل‌الله زاهدی از سمت نخست‌وزیری بوده و بخش عمده کتاب روایتگر روزهای بحرانی ۲۵ تا ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ از چشم‌انداز اردشیر زاهدی می‌باشد. در جلد یکم ما با محیط اجتماعی سیاسی سال‏های (1330-1307) سر و کار داریم و اردشیر زاهدی در انتهای کتاب حدود حدود 24 سال دارد که طی سه چهار، پنج سال آخر در سازمان اصل 4 مقامی موثر بوده است. خواننده از همان بخش یکم خاطرات با دو شخصیت پرسشگر و پرسش‌شونده روبه‌‏روست و تا آخر حس می‏‌کند که با فاصله سوال و جواب‏ می‏‌شود. به‌عقیده ودیعی، همه ‏جا سایه پررنگ پدری متهور و سربازی به حق مانع آن است‏ که طی 76 صفحه‌‏ی اول اردشیر را جز در چارچوب فضای پدرسالاری حس‏ کنیم. ولی حوادث رفته بر پدر، شاهد بی‌‏طرفی هم نیست. طعم اشتغال وطن‏ و تبعید پدر را تنها نمی‌‏چشد، بلکه آن را ضبط می‌‏کند. طبق کتاب، او مجموعاً «بچه‏ درس‏خوانی» نیست (ص 77) معهذا چند بار «شاگرد اول» (ص 77) می‌‏شود، خوب گوش می‌‏دهد و یادداشت برمی‌‏دارد (همان‏جا). پس شرارت‏ها و شیطنت‌‏های کودکانه (ص 76) تبدیل به کنجکاوی و کنجکاوی او در خدمت خصوصیات به ارث برده از پدر (تهور، جاه‌‏طلبی، رهبری و رفاقت) می‌‏شود.[۳] در ضمیمه کتاب بخشی از مکاتبات وزارت امور خارجه بریتانیا در خصوص وقایع ایران اشغال شده در خلال جنگ جهانی دوم به چاپ رسیده‌است.

نقد ویرایش

کاظم ودیعی در مقاله‌ای نقدی بر این کتاب نوشته است. از جمله آنها: کتاب خاطرات زاهدی فاقد جنبه‌‏های روانشناسی اجتماعی ا‏ست. از جمله مشخصات کتاب خاطرات اردشیر زاهدی، ارجاع دادن به‏ کتب و مصاحبه‌‏هایی‏ست که به همت خود وی نشر شده است. گرچه این منابع همگن و هم‏جنس و به دور از تجزیه‏ و تحلیل‏‌اند، ولیکن اسناد و مدارک و تصاویری مهم در خود دارند. در پایان هر فصل در این کتاب یادداشت‏هایی به نقل از منابع مختلف‏ فارسی و فرنگی آمده که به خوانندگان نسل بعد زاهدی بسیار کمک می‌‏کند. ولی زیبنده‏ کتاب بود اگر نمونه‏‌هایی هم از منابعی مخالف می‌‏آمد. اردشیر زاهدی در خاطرات خود کم‏ترین اعتبار به نوشته‏‌های کیم‏ روزولت و کتاب او به نام Counter Coup نمی‏‌دهد. محیط اردشیر در این کتاب خوب برشمرده نشده است،زیرا تمام همّ و غمّ‏ پرسشگر و پرسش شونده بر این است که برسند به این مطلب کهنه نشدنی‏ که کار کار امریکا بود یا کار خودمانی‏ها بود؟ این‏که اردشیر زاهدی از دوران خدمت خود را در اصل 4 شرحی تفصیلی‏ نمی‏‌دهد، نقصی‏ست. ولی شاید وجود کتاب ویلیام ‌ای. وارن درباره‏ اصل 4 در ایران او را بی‏‌نیاز می‏‌دارد که از تفصیل کتاب وارن جنبه‌‏های کارایی و عمرانی و سیاسی امریکاییان در این دوره در ایران واجد است. این کتاب‏ وسیله‏ ناشر خاطرات اردشیر و احتمالاً با مشورت و تشویق ایشان چاپ و نشر شده است و به هر حال تصادفی نیست، به خصوص که فصلی از کتاب‏ را هم به 28 مرداد اختصاص داده است.[۳]

منابع ویرایش

  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱ مه ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۲ مه ۲۰۱۶.
  2. ناشر کتاب در ایران، در مصاحبه با رادیو فردا اعلام می‌دارد این کتاب، بدون حتی یک کلمه دخل و تصرف به چاپ رسیده‌است.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ ودیعی، کاظم (آبان ۱۳۸۵). «نقد کتاب ارزیابی خاطرات اردشیر زاهدی؛ مردی که بیش تر از آن که می گوید می داند». حافظ (۳۶).