خویشاوندی سببی

خویشاوندی سببی (به انگلیسی: Affinity) خویشاوندی است که به واسطه ازدواج پدید می‌آید؛ و در فقه به افرادی که به واسطه ازدواج با یک شخص خویشاوند می‌شوند، محارم سببی می‌گویند که موارد زیر را در بر می‌گیرد:

  • پدر و مادرِ همسر یعنی پدرشوهر و پدرزن و مادرشوهر و مادرزن هرچه بالاتر رود. مانند پدربزرگ شوهر.
  • همسرِ پدر (نامادری)
  • همسرِ مادر (ناپدری)
  • همسرِ فرزند (داماد و عروس)
  • فرزند ناتنی (ناپسری و نادختری) یعنی فرزند همسر از سایر همسرانِ او - شوهر پیشین و زن پیشین یا زن دیگر در صورت چندهمسری - هر چه پایین‌تر رود پس از آمیزش جنسی (دخول از پیش یا پس) با همسر کنونی. مانند نوهٔ همسر.[۱][۲][۳]

جستارهای وابسته ویرایش

پانویس ویرایش

  1. «قرآن: آیه ۲۳ سوره نسا». قرآن: پایگاه جامع قرآن. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
  2. «محارم». ۲۰۱۶-۰۳-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.
  3. «محارم چه کساني هستند؟». مجمع جهانی شیعه شناسی. ۲۰۱۶-۰۸-۰۷. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۴-۲۰.

پیوند به بیرون ویرایش