دریاچه دهانه آتشفشان

دریاچه‌ای، معمولاً دریاچهٔ آب شیرین، که در دهانهٔ آتشفشانی براثر انباشت آب باران یا آب زیرزمینی به وجود می‌آید

دریاچه دهانه آتشفشان[۱] نوعی دریاچه است که در کاسه یا دهانه آتشفشانی مانند یک آب‌دهانه شکل می‌گیرد. این عنوان به دریاچه‌هایی که در دهانه برخوردی شهاب‌سنگ‌ها یا دریاچه‌های ناشی از انفجارهای انسانی تشکیل می‌شوند نیز گفته می‌شود. گاهی به دریاچه‌هایی که در دهانه آتشفشانی پدید آمده‌اند، «دریاچه‌های دهانه‌ای» نیز می‌گویند.

تصویر ماهواره لندست از دریاچه توبا در اندونزی که بزرگ‌ترین دریاچه دهانه آتشفشانی زمین است.

دریاچه سبلان در ایران یک دریاچه دهانه آتشفشانی است.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. «دریاچهٔ دهانهٔ آتشفشان» [زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «crater lake»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر نهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۴ (ذیل سرواژهٔ دریاچهٔ دهانهٔ آتشفشان)