دریاکوه[۱] کوه‌هایی برخاسته از کف اقیانوسها هستند که نوکِ آنها از سطح آب بیرون نزده و تشکیل جزیره نداده‌اند. دریاکوه‌ها معمولاً به وسیله آتشفشانهای منقرض شده تشکیل می‌شوند و از کف دریا تا ۱۰۰۰–۴۰۰۰ متر بلندا می‌گیرند. قله‌ها اغلب صدها تا هزاران متر زیر سطح آب دریا هستند و معمولاً در درون دریاهای عمیق تشکیل می‌شوند.[۲]

تصویری از آبکوه.

پانویس ویرایش

  1. «دریاکوه» [اقیانوس‌شناسی، زمین‌شناسی] هم‌ارزِ «seamount»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دهم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷ (ذیل سرواژهٔ دریاکوه)
  2. Nybakken, James W. and Bertness, Mark D. , 2008. Marine Biology: An Ecological Approach. Sixth Edition. Benjamin Cummings, San Francisco