دلئوبوویر
دلئوبوویر (انگلیسی: Deleobuvir) (BI 207127 سابق) دارویی آزمایشی برای درمان هپاتیت ث بود. این دارو توسط شرکت بوهرینگر اینگلهایم ساخته شده بود. این دارو یک مهارکننده پلیمراز NS5B ویروس هپاتیت ث غیر نوکلئوزیدی است. دلئوبوویر در رژیمهای ترکیبی با اینترفرون پگیله و ریباویرین و در رژیمهای بدون اینترفرون با سایر عوامل ضد ویروسی مستقیم اثر از جمله فالداپرویر مورد آزمایش قرار گرفت.
دادههای بالینی | |
---|---|
ردهبندی داروهای بارداری |
|
وضعیت قانونی | |
وضعیت قانونی |
|
شناسهها | |
| |
شمارهٔ سیایاس | |
پابکم CID | |
کماسپایدر | |
UNII | |
KEGG | |
ChEMBL | |
CompTox Dashboard (EPA) | |
دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
فرمول شیمیایی | C34H33BrN6O3 |
جرم مولی | ۶۵۳٫۵۸۱ g·mol−1 |
مدل سه بعدی (جیمول) | |
| |
|
در دسامبر ۲۰۱۳، بوهرینگر اینگلهایم اعلام کرد که توسعه دلئوبوویر ادامه نخواهد یافت زیرا یافتههای اخیر از آزمایشهای فاز III اثربخشی کافی را نشان نمیدهد.
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Deleobuvir». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۶ فوریه ۲۰۲۲.