دیواره (زمین‌شناسی)
دیواره (به انگلیسی: Escarpment) یا تُنده در جغرافیا به پرتگاه ممتد و دیوارمانندی که بر اثر فرسایش یا گسیختگی و شکست یک چینه سنگی پدید آمده باشد دیواره گفته می‌شود.
دیواره یک صخره طویل، کمابیش پیوسته یا سراشیب نسبتاً تند است که به یک جهت عمومی رو دارد و پیوستگی زمین را به وسیلهٔ جدایش سطوحی دارای شیب‌های ملایم از بین می‌برد و خود به وسیلهٔ فرسایش یا گسلش حاصل شده‌است.
دیواره عموماً رخنمون یک لایه مقاوم را که در یک سری از چینه‌های با شیب ملایم نرم‌تر ظاهر می‌شود، نشان می‌دهد.
منابع ویرایش
- Bates, R. L., and J. A. Jackson, eds. 1980. Glossary of Geology, 2d ed. Falls Church, Va