راجر سانچز
راجر سانچز (انگلیسی: Roger Sanchez؛ زادهٔ ۱ ژوئن ۱۹۶۷)[۱] دی‌جی، تهیه‌کننده و ریمیکسر موسیقی هاوس آمریکایی-دومینیکن است. او در سال ۲۰۰۳ برای ریمیکس هلا گود از نو داوت برندهٔ یک جایزهٔ جایزهٔ گرمی شد و بیشتر برای اثر خود با نام فرصتی دیگر، که در سال ۲۰۰۱ یک ترانهٔ برجسته بود، شناخته می‌شود.
| راجر سانچز | |
|---|---|
 راجر سانچز در تومارولند ۲۰۱۸ | |
| اطلاعات پس‌زمینه | |
| نام(های) دیگر | Roger S., S-Man, Natural Born Lovers |
| زاده | ۱ ژوئن ۱۹۶۷ (۵۷ سال) نیویورک |
| ژانر | هاوس، ترایبل هاوس |
| پیشه(ها) | |
| سال‌های فعالیت | ۱۹۹۰–اکنون |
| ناشر(ان) | استیلث رکوردز، UNDR the RADR، مینستری آو ساوند |
| وبگاه | |
سانچز در سال‌های ۱۹۹۹، ۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷ چهار بار برندهٔ جوایز دی‌جی شده‌است و در مجموع دوازده بار برای دریافت این جایزه نامزد شده‌است. او در سال ۲۰۰۷ نخستین جایزه بین‌المللی موسیقی رقص (IDMA) برای بهترین پادکست را دریافت کرد[۲] و هشت بار (۲۰۰۳–۲۰۱۰) نیز برای جایزهٔ بهترین دی‌جی آمریکایی آی‌دی‌ام‌ای نامزد شده‌است.
ترانه‌شناسی
ویرایشآلبومهای استودیویی
ویرایش- اسلحه‌های مخفی جلد ۱ (۱۹۹۴)
- اسلحه‌های مخفی جلد ۲ (۱۹۹۵)
- اولین تماس (۲۰۰۱)
- با من بیا (۲۰۰۶)
- خود را رها کن – نسخهٔ دهمین سالگرد (۲۰۱۰)
تک‌آهنگ‌ها
ویرایش| سال | تک‌آهنگ | بالاترین جایگاه در جدول | گواهینامه‌ها (آستانه فروش) |
آلبوم | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| استرالیا | بلژیک | فنلاند | هلند | سوئیس | بریتانیا [۱] |
رقص آمریکا [۳] | ||||
| ۱۹۹۰ | «لاو دنسین» (با نام آندرگراند سولوشن) | — | — | — | — | — | — | — | فقط تک‌آهنگ‌ها | |
| ۱۹۹۵ | «اکیداً برای زیرزمین» | — | — | — | — | — | — | — | ||
| ۱۹۹۶ | «خود را رها کن» | — | — | — | — | — | — | — | ||
| ۱۹۹۷ | «عمیق» | — | — | — | — | — | — | — | ||
| ۱۹۹۸ | «فانکی و تازه» (با همراهی جرالد المز معرفی قدرت جهانی) | — | — | — | — | — | — | — | ||
| ۱۹۹۹ | «۱۹۹۹» | — | — | — | — | — | — | — | ||
| «عشق تو را می‌خواهم (ریمیکس‌ها)» (راجر اس. تقدیم می‌کند: گرگ و میش) | — | — | — | — | — | ۳۱ | ۵ | |||
| ۲۰۰۰ | «هرگز نمی‌دانستم» | — | — | — | — | — | ۲۴ | — | اولین تماس | |
| ۲۰۰۱ | «فرصتی دیگر» | ۲۰ | ۲۳ | ۱۲ | ۲۰ | ۱۵ | ۱ | — | ||
| «نمی‌تونی منو عوض کنی» (با همراهی آرماند فن هلدن و ان‌دیا داونپورت) | ۴۵ | ۶۰ | — | ۷۸ | ۸۶ | ۲۵ | — | |||
| ۲۰۰۲ | «چیزی برای اثبات نیست» (با همراهی شارلین اسپیتری) | — | — | — | — | — | — | — | ||
| ۲۰۰۵ | «موزیک را روشن کن» | ۴۴ | ۳۱ | ۵ | ۲۹ | — | ۱۹۷ | ۴۸ | با من بیا | |
| ۲۰۰۶ | «گمشده» | — | ۳۱ | ۸ | ۵۰ | — | — | ۱ | ||
| ۲۰۰۷ | «کافی نیست» | — | — | — | — | — | — | — | ||
| «دوباره» | — | — | — | — | — | — | — | |||
| ۲۰۰۸ | «بنگ د باکس!» (با همراهی تری بی!) | — | — | — | — | — | — | — | فقط تک‌آهنگ | |
| ۲۰۱۱ | «۲گدر» (با همراهی فار ایست موومنت) | — | ۵۶ | — | ۸۶ | — | ۹۲ | — | خود را رها کن – نسخه دهمین سالگرد | |
| ۲۰۱۲ | «دیسکوتک را نابود کن» (با همراهی سول‌سان) | — | — | — | — | — | — | — | موسیقی متن بلید | |
ریمیکس‌های منتخب
ویرایش- مایکل جکسون – «ادامه بده تا کافی باشه» (۱۹۹۲)
- مایکل جکسون – «جم»
- تام تام کلاب – «طلوع و اکستازی» (۱۹۹۲)
- کنی «دوپ» گونزالز پرزنتس اکسیس – «همه‌چیزی که می‌خوام» (۱۹۹۲)
- لیسا استنسفیلد – «خیلی طبیعی» (۱۹۹۳)
- ام پیپل – «رنسانس» (۱۹۹۴)
- جنت جکسون و لوتر وندرس – «بهترین چیزهای زندگی‌ام مجانی‌اند» (۱۹۹۵)
- دفینیشن آو ساوند – «موج‌ها رو رد کن» (۱۹۹۵)
- جنت جکسون – «عشق معنی نداره (بدون تو)» (۱۹۹۶)
- جمیروکوای – «زمان‌های بالا» (۱۹۹۷)
- مایکل جکسون – «خطرناک» (۱۹۹۷)
- جمیروکوای – «عمیق‌تر زیر زمین» (۱۹۹۸)
- دفت پانک – «انقلاب ۹۰۹» (۱۹۹۸)
- لنی کراویتز – «ولوتین سیاه» (۱۹۹۹)
- ومدو پراجکت – «شاه قلعه من» (۱۹۹۹)
- گاربج – «لب‌های گیلاسی» (۲۰۰۱)
- آلیشیا کیز – «پروانه‌ها» (۲۰۰۲)
- آناستازیا – «بدهی‌هایم را پرداخت کردم» (۲۰۰۲)
- کایلی مینوگ – «در چشمانت» (۲۰۰۲)
- نو داوت – «هلا گود» (۲۰۰۲)
- تگزاس – «سراسر خواهم دید» (۲۰۰۳)
- سیرک آفتاب — «کمبولاو» (۲۰۰۵)
- مدونا – «جمع شوید» (۲۰۰۶)
- روبین – «مال من باش!» (۲۰۰۷)
- دپش مد – «بی‌نقص» (۲۰۰۹)
- سرجیو مندز – «کشور گرمسیری» (۲۰۱۰)
- وان‌ریپابلیک – «رازها» (۲۰۱۰)
- مارون ۵ – «یک ذره بیشتر بده» (۲۰۱۰)
- برندن فلاورز – «فقط جوان‌ها» (۲۰۱۰)
- میگل بسه – «کاردیو» (۲۰۱۰)
- رابی ویلیامز – «واپسین روزهای دیسکو» (۲۰۱۰)
- سیثر - «اژدهای درون من (تمایل به نیاز)» (۲۰۱۴)
جوایز و نامزدی‌ها
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Roberts, David (2006). British Hit Singles & Albums (19th ed.). London: Guinness World Records Limited. ISBN 1-904994-10-5.
- ↑ "Roger Sanchez - IDMA Award for best podcast 2007". International Dance Music Awards. Archived from the original on 18 August 2016. Retrieved 27 December 2019.
- ↑ "Roger Sanchez - Awards - AllMusic". AllMusic.
- ↑ "Search for British certification". British Phonographic Industry. Archived from the original on 6 August 2011. Retrieved 27 December 2019.
پیوند به بیرون
ویرایش
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ راجر سانچز موجود است.