ریتا هیورث
تهیه‌کننده، بازیگر، و رقاص آمریکایی
ریتا هِیوُرث (به انگلیسی: Rita Hayworth) با نام اصلی مارگاریتا کارمن کانسینو (به انگلیسی: Margarita Carmen Cansino) (۱۷ اکتبر ۱۹۱۸ – ۱۴ مه ۱۹۸۷ در نیویورک) بازیگر آمریکایی برنده جایزه گلدن گلوب بود.
| ریتا هِیوُرث | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 ریتا هیورث در فیلم گیلدا | ||||||
| نام اصلی | مارگاریتا کارمن کانسینو | |||||
| زمینه فعالیت | سینما و تلویزیون | |||||
| تولد | ۱۷ اکتبر ۱۹۱۸ بروکلین، ایالت نیویورک | |||||
| مرگ | ۱۴ مهٔ ۱۹۸۷ (۶۸ سال) نیویورک، ایالت نیویورک (بیماری آلزایمر) | |||||
| ملیت |  ایالات متحده آمریکا
| |||||
| پیشه | بازیگر | |||||
| سال‌های فعالیت | ۱۹۷۲–۱۹۲۶ | |||||
| همسر(ها) | ادوارد سی. جادسون (۴۲–۱۹۳۷) اورسن ولز (۴۸–۱۹۴۳) پرنس علی خان (۵۳–۱۹۴۹) دیک هایمز (۵۵–۱۹۵۳) جیمز هیل (۶۱–۱۹۵۸) | |||||
| صفحه در وبگاه IMDb | ||||||
| امضا | 
| |||||
| ||||||
ریتا هیورث در سال ۱۹۴۹ با علی سلمان آقاخان (علی خان)[۱] ازدواج کرد و از او دختری به نام یاسمین دارد. هیورث در ۱۴ مه ۱۹۸۷ در ۶۸ سالگی بر اثر بیماری آلزایمر درگذشت. یاسمین مادر را در طول بیماری در خانه‌اش در نیویورک نگهداری کرد و آوازه همین فداکاری باعث شد که انجمن حمایت از بیماران آلزایمر به وجود آید.
فیلم‌شناسیویرایش
- فقط فرشتگان بال دارند (1939)
- خون و شن (۱۹۴۱)
- زنی با موهای شرابی بلوند (۱۹۴۱)
- داستان‌های منهتن (۱۹۴۲)
- گیلدا (۱۹۴۶)
- بانویی از شانگهای (۱۹۴۷)
- عشق‌های کارمن (۱۹۴۸)
- سالومه (۱۹۵۳)
- خانم سیدی تامسون (۱۹۵۳)
- میزهای تک‌نفره (۱۹۵۸)
- خشخاش هم گلی است (۱۹۶۶)
جوایزویرایش
- نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن فیلم درام سال ۱۹۶۴
منابعویرایش
پیوند به بیرونویرایش
| در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ریتا هیورث موجود است. |