ریموند کلیبانسکی

ریموند کلیبانسکی (Raymond Klibansky) (15 اکتبر 1905 - 5 آگوست 2005) مورخ فلسفه و هنر بود.[۱]

زندگی‌نامه ویرایش

او در پاریس به دنیا آمد و در دانشگاه کیل، دانشگاه هامبورگ و دانشگاه روپرشت-کارلز هایدلبرگ تحصیل کرد و در آنجا در سال 1928 مدرک دکتری گرفت. از سال 1927 تا 1933 دستیار آکادمی هایدلبرگ و از 1931 تا 1933 مدرس فلسفه در دانشگاه هایدلبرگ بود. او در سال 1933 با خانواده خود به ایتالیا و سپس به بروکسل رفت و سرانجام در آکسفورد، از سال 1936 تا 1946 در کالج اوریل، آکسفورد، مدرس بود. کلیبانسکی در سال 1946 استاد منطق و متافیزیک در دانشگاه مک گیل فروثینگهام شد. از سال 1966 تا 1969 او رئیس مؤسسه بین‌المللی فلسفه و متعاقباً رئیس افتخاری آن بود. او از سال 1981 تا 1995 عضو کالج ولفسون آکسفورد و پس از آن عضو افتخاری آن کالج بود.[۱]

سفر به ایران ویرایش

کلیبانسکی به دعوت سید حسین نصر به ایران آمد و با شهبانو فرح پهلوی دیدار کرد. در این دیدار کلیبانسکی که رئیس وقت مؤسسهٔ بین‌المللی فلسفه در فرانسه بود، پیشنهاد کرد که ایران که مرکز بزرگ فلسفه و تاریخ بوده است، خوب است که مرکز فلسفه داشته باشد. پیرو این پیشنهاد انجمن شاهنشاهی حکمت و فلسفهٔ ایران را سید حسین نصر پایه گذاشت.[۲]

کتاب‌شناسی منتخب آثار ویرایش

  • Ein Proklos-Fund und seine Bedeutung, Heidelberg 1929 (Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften. Philosophisch-historische Klasse, vol. 19, 1928–29, n. 5)
  • The Continuity of the Platonic Tradition during the Middle Ages, London 1939 (repr. 1981)
  • Le philosophe et la mémoire du siècle: tolérance, liberté et philosophie. Entretiens avec Georges Leroux, Les Belles Lettres, Paris 1998
  • Idées sans frontières. Histoire et structures de l’Institut international de philosophie (with Ethel Groffier), Les Belles Lettres, Paris 2005

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Raymond Klibansky". ویکی پدیا انگلیسی (به انگلیسی). 14 January 2023.
  2. https://www.youtube.com/watch?v=Q4hSjyT4-8o