سایه روم

سایه روم یک بازی اکشن ماجراجویی است که در سال 2005 توسط Capcom برای پلی استیشن 2 ساخته و منتشر شده است. این بازی در ماه فوریه در اروپا و آمریکای شمالی و در ماه مارس در ژاپن منتشر شد. طرح داستان یک نسخه تخیلی از ترور ژولیوس سزار است که بر دو شخصیت متمرکز است، آگریپا، سربازی که پدرش متهم به قتل سزار است و مجبور می شود در میدان های گلادیاتوری بجنگد، و اکتاویاس، که تصمیم می گیرد پدر آگریپا را ثابت کند. بازی نقدهای مثبتی دریافت کرد. در ابتدا به عنوان اولین قسمت از یک فرنچایز با هدف مخاطبان خاص غربی تصور شد، دنباله آن در مراحل اولیه توسعه زمانی بود که اولین بازی منتشر شد. با این حال، به دلیل فروش ضعیف کنسل شد و کپ کام به سوی بازی دیگری رفت.

سایه روم
توسعه‌دهنده(ها)	کپ‌کام
ناشر(ها)	کپ‌کام
کارگردان(ـان)	موتوهیده اشیرو
تهیه‌کننده(ها)	یوشینوری اونو
آهنگساز(ان)	Yoshino Aoki
سکو(ها)	پلی‌استیشن ۲
تاریخ(های) انتشار
ژانر(ها)	هک اند اسلش، مخفی‌کاری
حالت(ها)	تک‌نفره
رسانه	دی‌وی‌دی

گیم پلی

Shadow of Rome یک بازی اکشن ماجراجویی است که از دید سوم شخص انجام می شود. این بازی دارای دو نوع مبارزه است. نبرد غوغا که شامل نبرد نزدیک با سلاح‌های غوغا می‌شود و نبرد خودرویی که به شکل ارابه‌سواری انجام می‌شود. گیم پلی مخفیانه نیز در کنار حل پازل ابتدایی گنجانده شده است. در حین مبارزه، شخصیت بازیکن آگریپا است که می تواند از سلاح های گلادیاتوری مختلف مانند شمشیر، اسکیتار، گرز، نیزه، کمان، تیرکمان و فلش استفاده کند. اگر آگریپا بازوی دشمن را قطع کرده باشد، می تواند آن را بردارد و به عنوان سلاح نیز از آن استفاده کند. با این حال، سلاح ها فقط برای مدت معینی قبل از شکستن قابل استفاده هستند. در طول نبرد، یک متر نشان‌دهنده زنده بودن باقیمانده سلاح و کلاه آگریپا (اگر او مجهز به سلاح باشد) است. آگریپا می تواند با سلاح اصلی خود، سلاح فرعی یا سپر خود و یا با یک سلاح دو دست حمله کند. بازیکن می تواند روی دشمنان قفل کند تا آگریپا آنها را هدف قرار دهد. آگریپا همچنین می تواند به سمت دشمنان خود اسلحه پرتاب کند و با مشت های محکم و نرم و همچنین تکل های شانه ای با مشت بجنگد. اگر زمان بندی درست باشد، آگریپا همچنین می تواند از دشمنانش سلاح بدزدد، یا با استفاده از تکل شانه، سلاح های آنها را از دست آنها بیندازد. او همچنین می تواند با پرتاب شن به صورت دشمنی که در حال نزدیک شدن است، از زمین حمله کند و با ضربه زدن به آنها یا ضربه زدن به آنها به دشمنان سرنگون شده حمله کند. اگر آگریپا پشت دشمنی غوغا بایستد، می‌تواند بر روی آن‌ها تظاهر کند. یکی از جنبه های مهم گیم پلی مبارزه، "نقاط SALVO" است. Salvos اعمال خاص یا ترکیبی از اقدامات است که جمعیت را به هیجان می آورد. هنگامی که آگریپا یک عمل سالوو را انجام می دهد، به او امتیاز سالوو داده می شود که نوار سالوو را پر می کند. اگر آگریپا در زمانی که بار پر است، توجه جمعیت را جلب کند، مخاطبان سلاح‌های کمیاب و قدرتمند را برای او پرتاب خواهند کرد. اگر او توجه آنها را در زمانی که پر نیست بخواهد، آنها سلاح های معمولی، سپر، غذا یا اغلب هیچ چیز را پرتاب می کنند. در پایان هر نبرد آرنا، آگریپا بر اساس تعداد کل امتیازهای سالوویی که در آن نبرد به دست آورده است، رتبه بندی می شود. جزء دیگر بخش های آگریپا در بازی شامل مسابقه ارابه سواری است. در این حالت، آگریپا باید با ارابه‌های دیگر مسابقه دهد و می‌تواند با عبور از خط پایان ابتدا برنده شود یا تمام حریفان خود را با کشتن آنها یا از بین بردن ارابه‌هایشان از بین ببرد. آگریپا می تواند برای افزایش سرعت اسب هایش را شلاق بزند، اما انجام این کار استقامت اسب را کاهش می دهد. وقتی خالی است، اسب‌ها فقط می‌توانند با سرعت معمولی بدوند، تا زمانی که گیج دوباره شروع به پر شدن کند. آگریپا می تواند با راندن در کنار ارابه های آنها و حمله به آنها یا با فشار دادن ارابه های آنها به موانع، حریفان را از بین ببرد. سلاح های طولانی تری را می توان در مسیر خود یافت که توسط بردگان حمل می شود. در سطوح مخفی کاری Octavianus، بازیکن باید از مخفی کاری برای حرکت در مکان های مختلف در رم استفاده کند. اکتاویانوس نمی‌تواند دشمنان را بکشد، او فقط می‌تواند با ضربه زدن از پشت با اشیایی مانند گلدان، خفه کردن آنها با طناب یا قرار دادن پوست موز در مقابل آنها، آنها را از پا درآورد. هنگامی که او این کار را انجام داد، اغلب مجبور است بدن آنها را به مخفیگاه بکشاند تا مطمئن شود که دشمنان دیگر آن را پیدا نمی کنند. راه های دیگر برای دوری از دشمنان، پنهان شدن در گلدان های بزرگ، یا دزدیدن لباس ها و جعل هویت نگهبانان یا افراد دیگر است. در طول این سطوح، یک سنج هشدار وجود دارد که زمانی که اکتاویانوس توسط دشمن مشاهده می شود ظاهر می شود. گیج به مرور زمان اگر از دید او خارج شود به تدریج خالی می شود و پس از خالی شدن کامل، دشمنان دیگر به دنبال او نمی گردند. اکتاویانوس همچنین می تواند با پرتاب وسایلی مانند سنگ و سوت زدن حواس دشمنان را پرت کند. حتی اگر اکتاویانوس مبدل باشد، دشمنان می‌توانند به او مشکوک شوند، اگر کاری غیرعادی انجام دهد، مانند دویدن، ایستادن بدون دلیل یا تلاش برای باز کردن درهای قفل شده. اغلب، دشمنان او را متوقف می کنند و از او سوال می کنند. یک سری از انتخاب‌ها به بازیکن ارائه می‌شود تا شک نگهبانان را از بین ببرد. اگر بازیکن پاسخ اشتباهی را انتخاب کند، لباس مبدل اکتاویانوس شکست خواهد خورد و او کشته خواهد شد. اکتاویانوس همچنین قادر به گوش دادن به مکالمات در اتاق های قفل شده با نگاه کردن از سوراخ کلید است. در طول سطوحی که باید شخصی را دنبال کند، یک "Tail Gauge" دارد. هنگامی که شخصی که او را دنبال می کند از دید او خارج می شود، گیج شروع به خالی شدن می کند، و هنگامی که به طور کامل تخلیه شد، تشخیص داده می شود که شخصی را که دنبالش می کرد از دست داده است و بازی به پایان می رسد.

طرح

بازی زمانی آغاز می‌شود که ارتش رومی، تحت فرماندهی سنتوریون آگریپا (با صدای ریک وایس) در حال نبرد با ارتش آلمان در استان‌های شمال شرقی است. در رم، ژولیوس سزار (مایکل بل) در راه رفتن به سنا است که چاقو خورد. هنگام مرگ، به قاتل خود نگاه می کند و می گوید: "Et tu, Brute?" سیسرو (پیتر رنادی) در حالی که در فورو رومانو سوزانده می‌شود، قاتل را برای عموم آشکار می‌کند. ویپسانیوس (دانیل ریوردان) پدر آگریپا. همانطور که ویپسانیوس بی گناه خود را حفظ می کند، سیسرو جانشین سزار، آنتونیوس (کریس کاکس) را اعلام می کند. اکتاویانوس (اسکات منویل)، برادرزاده سزار، در حال گوش دادن از جمعیت، نمی‌پذیرد که ویپسانیوس گناهکار است. در همین حال، در آلمان، آگریپا خبر مرگ سزار را دریافت کرد و به افرادش دستور داد به رم بازگردند. اندکی پس از تشییع جنازه، اکتاویانوس با پانسا (جک فرشته) که پیش از این مورد اعتمادترین جاسوس سزار بود، ملاقات می کند. با کمک پانسا، اکتاویانوس مخفیانه وارد مجلس سنا می شود، جایی که Maecenas (لری سدار) منشی آنتونیوس، پیشنهاد می کند که به جای اعدام فوری ویپسانیوس، یک تورنمنت گلادیاتوری در سراسر امپراتوری برگزار کنند، که برنده آن اعدام را انجام خواهد داد. آنتونیوس این ایده را تایید می کند، اما حکم می کند که ویپسانیا (مویرا کویرک) همسر ویپسانیوس، بلافاصله در ملاء عام اعدام شود. آگریپا به رم باز می گردد و اکتاویانوس وضعیت را توضیح می دهد. در زمان اعدام، به ریاست دسیوس بروتوس (دانیل ریوردان)، آگریپا تلاش می‌کند تا ویپسانیا را نجات دهد، اما با فرار آنها، دسیوس از پشت خنجر می‌زند، که سپس آگریپا را در نبرد شکست می‌دهد. با این حال، قبل از دستگیری آگریپا، او و اکتاویانوس توسط زنی سوار بر ارابه نجات می یابند. او فاش می‌کند که نامش کلودیا (نیکول بالیک)، یک گلادیاتور زن است. او در مورد مسابقات گلادیاتوری به آنها می گوید و اینکه برادرش سکستوس (راجر رز) یک اردوی گلادیاتوری را اداره می کند که آگریپا می تواند برای ورود به مسابقات و احتمالا نجات پدرش به آن ملحق شود. در همین حال، اکتاویانوس در رم می ماند و به تحقیق درباره قتل می پردازد. همانطور که آگریپا راه خود را از طریق مسابقات می‌جنگد، اکتاویانوس شروع به دنبال کردن شاگرد سیسرو، مارکوس بروتوس (کم کلارک) می‌کند. در اردوگاه، کلودیا به آگریپا می گوید که او و سکستوس خواهر و برادر نیستند. او در کودکی پس از کشته شدن برادرش توسط یک سرباز رومی، او را نجات داد. در همین حال، سکستوس توسط آیریس (هدر هالی) و چارمیان (جنیفر هیل)، که با "دستور مستقیم معشوقه ما" می آیند، ملاقات می کنند. آنها از سکستوس می خواهند که در ازای کمک معشوقه خود به نقشه های او، کسی را ترور کند. سکستوس موافق است. در رم، اکتاویانوس سیسرو را در دفتر کارش چاقو خورده می یابد. سیسرو در حال مرگ به او می گوید که گروهی از توطئه گران مسئول قتل سزار هستند و ویپسانیوس بی گناه است. مارکوس یکی از اعضای گروه است، اما قاتل واقعی «بروتوس دیگری» است. در همین حال، آگریپا به فینال مسابقات در کولوسئوم راه می یابد. اکتاویانوس به ملاقات مارکوس می رود، جایی که چندین سناتور را به قتل رسانده و مارکوس مضطرب را می یابد که می گوید بروتوس دیگر اعضای توطئه را می کشد. با این حال، او حاضر به افشای هویت خود نیست. در اردوگاه، کلودیا به آگریپا سکستوس می گوید که واقعاً پسر پمپیوس است که در نبرد توسط سزار کشته شد. او توضیح می دهد که او قصد دارد اکتاویانوس (تنها خویشاوند خونی بازمانده سزار) را ترور کند تا بتواند حمایت خود را برای فتح رم به دست آورد. در همین حال، اکتاویانوس یادداشتی را در دست خط سزار می یابد که در آن حدس و گمان در مورد شایستگی جانشینان احتمالی می زند و متوجه می شود که آنتونیوس وارث منتخب او نبوده است. در کمپ، سکستوس به همراه تعدادی از گلادیاتورها ناگهان ناپدید می شوند و کلودیا متوجه می شود که برای آیریس و چارمیان کار می کند. در رم، سکستوس با اکتاویانوس روبرو می شود و با مداخله کلودیا می خواهد او را بکشد. اکتاویانوس فرار می کند و شاهد چاقو زدن مارکوس توسط دسیوس است. مارکوس در حال مرگ به اکتاویانوس می گوید که دسیوس «بروتوس دیگر» است. سپس Maecenas اکتاویانوس را دستگیر کرد. در فینال مسابقات، آگریپا با دسیوس روبرو می شود که او را شکست می دهد و می خواهد او را بکشد که مائسناس به میدان می رسد و بازگشت سزار را اعلام می کند. او توضیح می‌دهد که مردی که کشته شد، یک طعمه بود که سزار از این توطئه می‌دانست و اعلام کرد که قتل توسط دسیوس انجام شده است نه ویپسانیوس. سزار از راه می رسد و آنتونیوس را خطاب قرار می دهد و به او می گوید که او را به عنوان وارث خود انتخاب نکرده است. آیریس و چارمیان انتخاب واقعی سزار را برای آنتونیوس، که طراح توطئه بود، فاش کردند. آنتونیوس شوکه شده گناه خود را اعتراف می کند، در آن نقطه میسناس نشان می دهد که سزار واقعا مرده است، و مردی که تظاهر به او می کند وارث منتخب واقعی او است - اکتاویانوس. آنتونیوس خشمگین به دسیوس دستور می دهد اکتاویانوس را بکشد، اما آگریپا مداخله می کند و دسیوس را می کشد. با این حال، در آن لحظه، رم مورد حمله سکستوس قرار می گیرد که توسط سربازان وفادار به آنتونیوس حمایت می شود، که می تواند از عرصه فرار کند. آگریپا و کلودیا به اوستیا می روند و با سکستوس روبرو می شوند. آگریپا او را شکست می دهد و از او می خواهد که تسلیم شود. با این حال، آنتونیوس به اسکله حمله می کند و سکستوس برای نجات کلودیا خود را قربانی می کند. در حالی که نبردی در دریا بین وفاداران به اکتاویانوس و وفادار به آنتونیوس در جریان است، آگریپا با آنتونیوس روبرو می شود که او را شکست داده و می کشد. در روم، آگریپا، اکتاویانوس و کلودیا عزادار سکستوس هستند. او به آنها می گوید که رم را ترک می کند، اما چشمش را به همه چیز خواهد داشت. هنگام رفتن، آگریپا از او می خواهد که قول دهد که برمی گردد، اما او پاسخی به او نمی دهد. سپس اکتاویانوس عهد کرد که رویای سزار در مورد Pax Romana را برآورده کند، و آگریپا قول داد که به هر طریق ممکن به او کمک کند. در پایان، آیریس و چارمیان محتوایی بیان می‌کنند که وقت آن رسیده است که به معشوقه‌شان بگویند «به پایان آغاز رسیده‌اند».

توسعه

Shadow of Rome برای اولین بار در 28 ژانویه 2004 فاش شد، زمانی که کپکام اعلام کرد که طرح حول محور قتل ژولیوس سزار خواهد بود. با استفاده از نسخه بهبودیافته موتور بازی سازی Onimusha 3 و توسعه یافته توسط همان تیم، با راهنمایی تهیه کننده اجرایی Keiji Inafune، این بازی به عنوان انحصاری برای پلی استیشن 2 اعلام شد. کپکام توضیح داد که این بازی دارای دو داستان موازی و دو سبک متفاوت خواهد بود. از گیم پلی؛ عمل و مخفی کاری ریکاردو تورس از GameSpot در اولین نگاه خود به بازی نوشت موتور گرافیکی قوی و جاه طلبانه تعداد قابل توجهی از چند ضلعی را تولید می کند که با بافت های تمیز، جلوه های نوری و تعدادی فیلتر بصری و جلوه های ذرات تکمیل می شود که مطمئناً به زنده کردن جهان کمک می کند. همه چیز را خواهید دید، از جلوه های نورپردازی قابل توجهی که برای برجسته کردن سپیده دم یا غروب استفاده می شود، تا ابرهای گرد و غباری که در طول مسابقات ارابه سواری یا نبردهای منجنیق بلند می شوند. موتور قدرتمند و کاملاً سه بعدی دنیایی غنی برای کاوش ایجاد می کند که چیزهای زیادی برای قدردانی ارائه می دهد. محیط‌های متنوعی مانند بازار شلوغ، جنگل‌های وسیع، کشتی‌های دریایی، ارگ‌ها و کولوسئوم را خواهید دید. اما چشمگیرترین جنبه گرافیک در حال حاضر باید روش فوق العاده وحشتناکی باشد که در آن می توانید حریفان خود را هک کنید. در این مرحله از توسعه، بازی دارای یک خط داستانی نیمه شاخه ای بود که به موجب آن اگر بازیکن در بخش های مخفی کاری برتری داشت، سطوح بیشتری بر اساس مخفی کاری وجود داشت، در حالی که اگر آنها در مبارزه خوب بودند، سطوح مبارزه بیشتری را نشان می دادند. بازی بعدی در رویداد E3 در ماه مه نمایش داده شد، جایی که یک نسخه نمایشی قابل بازی با یک سطح Agrippa و یک سطح Octavianus در دسترس قرار گرفت. Capcom توضیح داد که این بازی به طور خاص برای بازارهای آمریکای شمالی و اروپا طراحی شده بود، و اگرچه تاریخ انتشار برای هر دو بازار تعیین شده بود، آنها مطمئن نبودند که بازی در ژاپن منتشر شود زیرا برای بازار ژاپن طراحی نشده بود. بازی بعدی در نمایشگاه بازی توکیو در سپتامبر نشان داده شد. یک ساخت تقریباً کامل به وب‌سایت‌های بازی در ژانویه 2005 ارسال شد، زمانی که مشخص شد سیستم انشعاب حذف شده است و بازی اکنون از یک سیستم پیشرفت سطح به سطح خطی پیروی می‌کند.

نقدها و نمرات

Shadow of Rome "به طور کلی بررسی های مطلوب" دریافت کرد. بر اساس پنجاه و دو بررسی، امتیاز کلی 75 از 100 را در متاکریتیک دارد. کریستن رید از Eurogamer امتیاز 6 از 10 را به بازی داد و آن را «یکی از آن بازی‌های «تقریباً» خسته‌کننده خواند که می‌توانست و باید درخشان می‌بود. او مفهوم ترکیب دو سبک گیم پلی را ستود. "اگر در تمام مدت مدام درگیر یک هک و اسلش تاول‌آمیز باشید، گیر افتادن در یک تجربه بازی آسان خواهد بود. به همین ترتیب، یک تجربه مخفی کاری خالص به زودی محدود کننده و خسته‌کننده خواهد بود." با این حال، او احساس می‌کرد که بخش‌های مخفی‌کاری توسعه نیافته بودند، و استدلال می‌کرد که «آن‌ها هرگز در سطح ابتدایی آنقدر لذت‌بخش نیستند» و آن‌ها را «خست‌کننده، دقیق، ابتدایی و ناسازگار» خواند. با این حال، او همچنین از بخش‌های اکشن انتقاد داشت و آن‌ها را «تحریک‌کننده تاول» می‌خواند و استدلال می‌کرد که «هر بار همان تاکتیک‌ها شما را از سر می‌گذراند». او در نهایت به این نتیجه رسید که «یک چیز عجیب و غریب بی روح در [بازی] وجود دارد». جو دادسون از بازی Revolution به بازی نمره C داد، با این استدلال که ترکیب سبک های گیم پلی ضعیف اجرا شده است. اکثر بازی‌ها شامل مکانیک‌های مخفی کاری و اکشن هستند تا بازیکن بتواند نحوه نزدیک شدن به یک موقعیت را انتخاب کند، اما در Shadow of Rome، اکتاویانوس اصلاً نمی‌تواند مبارزه کند و آگریپا تقریباً به اندازه یک اسب آبی در PCP مخفی است. او همچنین سیستم رزمی را کم عمق یافت. گیم‌پلی آگریپا به شدت به دکمه X وابسته است. انواع نام‌های خاص برای کارهای دیوانه‌واری که او می‌تواند انجام دهد وجود دارد، اما بیشتر آن به یک دکمه فشار می‌دهد.» او نتیجه گرفت، "علیرغم موضوع بزرگ، Shadow of Rome صرفا یک بازی مخفی کاری بد است که به یک بازی اکشن محدود زنجیر شده است." براین ویلیامز از GameSpy امتیاز 3.5 از 5 را به این بازی داد و نوشت: «پتانسیل بالایی دارد اما در نهایت نمی تواند عظمت را ارائه دهد». او سطوح مخفی کاری را "به طور مشخص ملایم، و مهمتر از همه، طراحی ضعیف" نامید. او همچنین از صداپیشگی و کات سین‌ها انتقاد داشت و نتیجه گرفت: «مضمون و فرض کلی Shadow of Rome به عنوان فرصتی از دست رفته برای عظمت بازی در نظر گرفته می‌شود. به دلیل عناصر مخفی کاری فلج شده.» اد لوئیس از IGN امتیاز 7.6 از 10 را به دست آورد و بخش اکشن را "بسیار رضایت بخش" نامید. با این حال، اگرچه او از بخش‌های مخفی کاری بدش نمی‌آمد، اما احساس می‌کرد «هیچ طرف بازی [...] به اندازه کافی پیچیده نیست یا به اندازه کافی جزئیات ندارد که آن‌ها را به چیزی تبدیل کند که بخواهند به آن بپردازند». او نتیجه گرفت، "این دو عنصر بازی را کنار هم قرار دهید و نتیجه آن معادل یک فیلم اکشن تابستانی با طرحی مناسب است." گرگ کاساوین از GameSpot امتیاز 8.2 از 10 را به این بازی داد و «خط داستانی جذاب و صحنه های سینمایی عالی» را تحسین کرد. او احساس کرد که "دو نوع متفاوت گیم پلی را با موفقیت ترکیب می کند [...] ویژگی برای ویژگی، هیچ چیز بسیار اصلی در مورد Shadow of Rome وجود ندارد، اما ترکیب عناصر مختلف آن قطعا منحصر به فرد است، شخصیت های آن گویا و سرگرم کننده برای تماشا هستند، و کیفیت ارائه آن با بهترین چیزهایی که پلی‌استیشن 2 ارائه می‌کند، در بالا است." او نتیجه گرفت: "Shadow of Rome برخی از بهترین نبردهای هک اند اسلش را ارائه می دهد و آن را در یک داستان جالب خلاصه می کند که یک چرخش اصلی را در کل ماجرای کشته شدن جولیوس سزار ایجاد می کند. همچنین تنوع گیم پلی زیادی دارد. برای حفظ انگیزه شما از ابتدا تا انتها، و نگاه کردن به آن همیشه زیباست."

دنباله های لغو شده

اگرچه Shadow of Rome در ابتدا به عنوان اولین بخش از یک فرنچایز با هدف بازارهای غربی تصور شد، اما Shadow of Rome نه در آمریکای شمالی و نه در اروپا فروش خوبی نداشت (ورود به نمودارهای پلی استیشن 2 بریتانیا در رتبه 5 و در نهایت، کپکام آن را در نظر گرفت. یک شکست. Shadow of Rome 2 پیش از انتشار اولین بازی در مراحل اولیه توسعه بود، اما پس از فروش ضعیف، Keiji Inafune، تهیه‌کننده اجرایی پروژه را رها کرد و Shadow of Rome 2 در نهایت به Dead Rising تبدیل شد.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Shadow of Rome». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در اسفند ۹۲.