سایوز ام اس
سایوز ام اس (روسی: Союз МС، GRAU: 11F732A48) آخرین سری عملیاتی از فضاپیماهای سایوز است. سایوز ام اس به خاطر ادای احترام به سری قبل از خود یعنی سایوز TMA-M دچار کمترین تغییرات است اما از لحاظ تجهیزات ارتباطی و جهت‌یابی نسبت به آن پیشرفتهای در آن دیده می‌شود.
 سایوز ام اس 1 متصل به ایستگاه فضایی بین‌المللی | |||
| سازنده | انرگیا | ||
|---|---|---|---|
| کشور اصلی | روسیه | ||
| اپراتور | روس کسموس | ||
| کاربرد | حمل سه فضانورد به ایستگاه فضایی بین‌المللی و بازگرداندن آن ها | ||
| ویژگی‌ها | |||
| نوع فضاپیما | فضاپیمای حامل انسان | ||
| جرم پرتاب | ۷٬۰۸۰ کیلوگرم (۱۵٬۶۱۰ پوند) | ||
| ظرفیت خدمه | 3 | ||
| حجم | ۱۰٫۵ متر مکعب (۳۷۰ فوت مکعب) | ||
| باتری | 755 Ah | ||
| رژیم مداری | مدار پایینی زمین | ||
| طول عمر | 210 روز از زمان اتصال به ایفبا | ||
| ساخت | |||
| وضعیت | فعال | ||
| سفارش شده | 10 | ||
| ساخته شده | 15 | ||
| پرتاب شده | 14 | ||
| عملیاتی شده | 2 | ||
| بازنشسته | 12 | ||
| شکست | سایوز ام اس 10 | ||
| نخستین پرتاب | سایوز ام اس 1 در سال 2016 | ||
| فضاپیمای مرتبط | |||
| برگرفته از | سایوز تی ام ای _ ام | ||
| |||
سایوز ام اس توسط روس کسموس ایجاد و گسترش یافته و جزو ماموریت‌های فضاپیمایی شامل انسان می‌باشد. عمده تغییرات سری ام اس نسبت به مدل‌های پیشین بیشتر محدود به آنتن‌ها، سنسورها و همچنین محل قرارگیری پیشران فضاپیما می‌شود.[۱]
اولین پرتاب این مدل، سایوز MS-01 بود که در تاریخ ۷ ژوئیه سال ۲۰۱۶ (۱۷ تیر ۱۳۹۵) و به وسیله پرتابگر سایوز FG به سمت ایستگاه فضایی بین‌المللی بود.
.jpg)
منابع ویرایش
- ↑ Zak, Anatoly (2016-07-05). "Russia's Workhorse Soyuz Space Taxi Gets a Makeover". NASA Space Flight. Retrieved 2016-07-06.