سبط بن جوزی
سبط بن جوزی (شمس‌الدین ابوالمظفر یوسف بن حسام الدین قزاوغلی بن عبدالله ترکی عونی هبیری بغدادی) (زاده: بغداد ۵۸۲هجری قمری -درگذشت: بغداد، ۶۵۴) مورخ و واعظ بود. وی نواده عبدالرحمان بن جوزی محدث و واعظ می‌باشد. مادرش رابعه دختر عبدالرحمان بن جوزی بود.[۱]
سبط بن جوزی | |
|---|---|
| عنوان(ها) | سبط بن جوزی |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | (1185/1186) |
| درگذشته | (1256/1257) |
| دین | اسلام |
| دوران | دوران طلایی اسلام |
| منطقه | عراق و سوریه |
| مذهب | حنفی |
| زمینه‌های علمی | تاریخ و فقه |
| آثار معروف | Mir’at al-zaman, The Defense and Advocacy of the True School of Law, Tazkirat ul-Khawas |
| رهبر مسلمان | |
تأثیرگذاران | |
آثار
ویرایش- تذکرة الخواص من الامة بذکر خصائص الائمة
- مرآت الزمان فی تاریخ الاعیان
- جوهرة الزمان
- منتهی السؤول فی سیرة الرسول
- تلخیص الجامع الکبیر
- شرح البدایة ( اصلی آن از ابوالحسن مرغینانی حنفی است)
- شرح روح العارفین
- اللوامع فی احادیث المختصر و الجامع
- معادن الابریز
- النضید فی مسائل التوحید
- نهایة الصنایع فی شرح المختصر و الجامع
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ «ابن جوزی یاسبط ابن جوزی». دانشنامه بزرگ اسلامی. بایگانی‌شده از اصلی در ۹ نوامبر ۲۰۰۷.