سکس‌هراسی یا سکسوفوبیا (به انگلیسی: Sexophobia) نوعی احساس ترس از اندام‌های جنسی دیگران یا فعالیت‌های جنسی در انسان[۱] و در معنای کلی ترس از رابطه جنسی است. این احساس معمولاً ناشی از عوامل محیطی، نوع نگرش فرد، تجربه‌های شخصی، سلامت روانی و … می‌تواند باشد.[۲]

رفتارها

ویرایش

تأثیر سکسوفوبیا در نحوه صحبت بیماران با پزشکان آشکار می‌شود؛ مخصوصاً زمانی که بیماران می‌خواهند مشکلات بهداشتی خود را با پزشک در میان گذاشته ولی از آن خجالت کشیده و امتناع می‌ورزند یا اینکه در گفتگوی خود از کلمات بسیار علمی و خنثی استفاده می‌کنند.[۳] از طرفی، استفاده از واژگان خنثی و علمی توسط پزشکان می‌تواند بیماران را نسبت به صحبت صریح در مورد مسائل جنسی خود دلسرد کنند.

این احساس ترس معمولاً قابل درمان است.

منابع

ویرایش
  1. Definition by The Free Dictionary, based on the Segen's Medical Dictionary
  2. Jackson, Richard (2004). (Re)constructing Cultures of Violence and Peace. Rodopi. p. 96. ISBN 9789042011496. Sexophobia is the social and personal stigma associated with anything related to the physical and psychological aspects of sex and sexuality. This is evident from the 1961 Soviet Moral Code (…)
  3. Minichiello, V; Browne, J (1998). "Issues in clinical care of people being tested/treated for sexually transmissible infections". Venereology (به انگلیسی). 11 (4): 27. Retrieved 11 February 2017. Other researchers provide evidence of the impact of sexophobia on clinical talk through the identification of the strategies which are used to deal with embarrassing issues. These include the use of neutral and veiled vocabulary by doctors, which discourages patients from talking about sexual issues.