سیاست ابهام‌آفرینی تعمدی

در روابط بین‌الملل، سیاست ابهام‌آفرینی تعمدی اصطلاحی است که اشاره به اتخاذ آگاهانه مواضع مبهم و دوپهلو در مورد مسئله‌ای خاص دارد. برخی کشورها در سیاست خارجی خود، برای ایجاد بازدارندگی توأم با جلوگیری از تحریک کشورهای متخاصم خود، از این روش استفاده می‌کنند.[۱] در تنظیم قراردادهای بین‌المللی نیز گاهی از این روش برای سودبردن بیشتر از قرارداد استفاده می‌شود.[۲] این سیاست ذاتاً خطرناک و پرریسک است[۳] و بعضاً می‌تواند برای منافع ملی مخرب باشد.[۴]

موضع اسرائیل در مورد داشتن یا نداشتن سلاح هسته‌ای، از مثال‌های مشهور استفاده از این سیاست در صحنه بین‌المللی است.[۵]

یادکرد منابع

ویرایش

منابع

ویرایش
  • Benson, Brett V.; Niou, Emerson M. S. (November 12, 2001). "Comprehending Strategic Ambiguity: US Security Commitment to Taiwan" (PDF). Taiwan Security Research (به انگلیسی).
  • Fischhendler, Itay (February 2008). "When Ambiguity in Treaty Design Becomes Destructive: A Study of Transboundary Water" (PDF). Global Environmental Politics (به انگلیسی). MIT Press. ۸ (۱): ۱۱۱–۱۳۶.
  • Cimbala, Stephen J. (January/February 1986). "Superpower strategies". Society (به انگلیسی). Springer-Verlag. ۲۳ (۲): ۴۳–۵۱. doi:10.1007/BF02695888. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)