شاهد احمدلو

**شاهد احمدلو**
شاهد احمدلو
زمینه فعالیت	کارگردان، بازیگر و فیلم‌نامه‌نویس
تولد	۱۳۵۶]]; تهران ایران
والدین	محمدولی احمدلو (مردوخ) ; فاطمه منصوری
محل زندگی	تهران;
ملیت	ایرانی
سال‌های فعالیت	۱۳۶۵-اکنون
صفحه در وبگاه IMDb
صفحه در وبگاه سوره
جوایز
جوایز سیمرغ بلورین
	برنده دیپلم افتخار بهترین کارگردانی از بیست و چهارمین جشنواره بین‌المللی فجر برای فیلم چند می‌گیری گریه کنی
جوایز جشن سینمای ایران
	برنده دیپلم افتخار و تندیس جشن سینمای ایران برای بهترین فیلم کوتاه (سینماسگ
جوایز دیگر
	برنده مدال جهانی طلای یونیکا ۲۰۰۰ برای سینما سگ به عنوان بهترین فیلم و کارگردان. برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه فستیوال جهانی اوباین فرانسه ۲۰۰۰ برای سینما سگ . برنده جایزه بهترین فیلم به مفهوم مطلق از هفدهمین جشنواره جهانی فیلم کوتاه تهران برای سینما سگ. برنده تندیس بهترین فیلم کوتاه داستانی برای سینما سگ از جشن بزرگ سینمای ایران. برنده تندیس بهترین فیلم کوتاه جشنواره جهانی سونی. تهران. برنده دیپلم افتخار بهترین فیلم جشنواره جشنواره‌ها برای سینما سگ.

شاهد احمدلو، (زاد۱۳۵۶]] در تهران) بازیگر و کارگردان است.

پدرش محمدولی احمدلو، بازیگر سینما و از مدیران تدارکات باسابقه سینما است. وی فارغ‌التحصیل رشته گرافیک از هنرستان هنرهای تجسمی پسران و لیسانس رشته نقاشی دانشکده هنر و معماری بود؛ که به خاطر حضور پدرش در سینما، برای اولین بار در فیلم سرب - ۱۳۶۷ ساخته مسعود کیمیایی بازی کرد و این اولین تجربهٔ او در عرصه سینما بود. پس از آن، در دو فیلم دیگر از آثار مهم کیمیایی نقش آفرینی کرد که در همان سال بازیگر برگزیده منتقدین شناخته می‌شود و بازیگری را به صورت حرفه‌ای ادامه داد. او با کارگردانهای مطرحی چون: ساموئل خاچیکیان و ناصر تقوایی همکاری داشته‌است. وی از سال ۱۳۷۲ با ساخت فیلم کوتاه سیاهی لشکر که برنده چهار جایزه نخست اولین جشنواره جهانی سوره شد، خیلی زود تبدیل به استعدادی درخشان شده و لقب جوانترین کارگردان سینمای ایران به او داده می‌شود. پس از آن به سراغ فیلمسازی می‌رود. او فیلمهای‌های کوتاه بسیاری ساخته که تعدادی از آن‌ها موفق به اخذ جوایز از جشنواره‌های داخلی و معتبر خارجی نیز شده‌اند. شاهد، پس از مدتی تصمیم به ساخت فیلمی داستانی از پشت صحنه ی یک فیلم گرفت و فیلم پس از سکوت را که پشت صحنهٔ فیلم کاغذ بی‌خط ساخته ناصر تقوایی بود را ساخت. وی اولین کارگردان ایرانی بود که از پشت صحنهٔ یک فیلم سینمایی، یک فیلم داستانی خلق می‌کند و مورد استقبال منتقدان و مخاطبان سینما قرار می‌گیرد. شاهد احمدلو تاکنون موفق به ساخت چهار فیلم بلند سینمایی شده که اثر اولیه او (چند می‌گیری گریه کنی) است که برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل و جایزه ویژه هییت داوران برای بهترین کارگردانی از بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر شد.^[۱]