شبه‌جزیره بوشهر
شبه‌جزیرهٔ بوشهر شبه‌جزیره‌ای در خلیج فارس است که شهر بوشهر بر آن واقع شده‌است. خلیج بوشهر در کنار این شبه‌جزیره قرار دارد. طول آن حدود ۱۵ کیلومتر و عرض آن بین ۲ الی ۴ کیلومتر است.[۱]
شبه‌جزیره بوشهر | |
|---|---|
 | |
  شبه‌جزیره بوشهر | |
| مختصات: ۲۸°۵۸′ شمالی ۵۰°۵۰′ شرقی / ۲۸٫۹۶۷°شمالی ۵۰٫۸۳۳°شرقی | |
| کشور | ایران |
| استان | بوشهر |
| دریا | خلیج فارس |
بوشهر فقط از سمت شرق به خشکی راه دارد که در این قسمت جادهٔ ورودی به شهر به نام جادهٔ شیراز - بوشهر قرار دارد. شبه‌جزیره بوشهر در مقابل جزیره‌های عباسک، نگین، صدف و صدرا قرار دارد.[۲]
پیشینه
ویرایشبراساس حفاری‌های باستان‌شناسی موریس پزار (باستان‌شناس فرانسوی) در سال ۱۹۱۳ میلادی که در مناطق گل پیل، امامزاده، و سبزآباد انجام شد، حدس زده شد که در دورهٔ عیلامیان به این شبه‌جزیره لیان گفته می‌شده‌است. به‌گفتهٔ برخی از محققان بوشهری، کلمهٔ لیان یک واژهٔ بابلی و به‌معنای «آفتاب درخشان» است.[۳]
منابع
ویرایش- ↑ کنین، عبدالحسین (۱۳۹۱). جغرافیای استان بوشهر. تهران: آینه کتاب. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۶۲۰۲-۱۷-۴.
- ↑ «۴ جزیره استان بوشهر برای ایجاد منطقه آزاد تعیین شده‌است». مهر. ۱۲ دی ۱۳۹۴.
- ↑ نامعلوم (۲۰ مهر ۱۳۹۸). «از لیان تا ریشهر: اسامی بوشهر در عصر باستان قسمت اول». Medium. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۹-۲۷.