شخصی سیاسی است

امر شخصی، سیاسی است یا شخصی سیاسی است (به انگلیسی: The personal is political) استدلالی سیاسی است که از اواخر دههٔ شصت میلادی به‌عنوان شعاری برای تجمعات دانشجویی و موج دوم فمینیسم استفاده می‌شود. این عبارت، رابطهٔ بین تجربهٔ شخصی و ساختارهای سیاسی و اجتماعی وسیع‌تر را برجسته می‌کند. در زمینهٔ^{[پ ۱]} جنبش فمینیستیِ دههٔ ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ برای ارزش‌های خانوادگی و خانواده هسته‌ای یک چالش بود.^[۱] این شعار بارها و بارها به‌عنوان تعریف‌کنندهٔ مشخصات فمینیسم موج دوم، فمینیسم رادیکال و مطالعات زنان یا به‌طور کلی خود فمینیسم توصیف شده است.^[۲]^[۳]

پانویس ویرایش

↑ context

منابع ویرایش

↑ Angela Harutyunyan, Kathrin Hörschelmann, Malcolm Miles (2009) Public Spheres After Socialism pp. 50–1.
↑ "The great thrust of radical feminist writing has been directed to the documentation of the slogan 'the personal is political.'" McCann, Carole; Seung-Kyung Kim (2013). Feminist theory reader: Local and global perspectives. London: Routledge. p. 191.
↑ "At the heart of Women's Studies and framing the perspective from which it proceeds was the critical insight that 'the personal is political.'" Ginsberg, Alice E (2008). The evolution of American women's studies: reflections on triumphs, controversies, and change. New York: Palgrave Macmillan. p. 69. ISBN 9780230605794.

[1] text

[Harutyunyan2009p50-2] Angela Harutyunyan, Kathrin Hörschelmann, Malcolm Miles (2009) Public Spheres After Socialism pp. 50–1.

[3] "The great thrust of radical feminist writing has been directed to the documentation of the slogan 'the personal is political.'" McCann, Carole; Seung-Kyung Kim (2013). Feminist theory reader: Local and global perspectives. London: Routledge. p. 191.

[4] "At the heart of Women's Studies and framing the perspective from which it proceeds was the critical insight that 'the personal is political.'" Ginsberg, Alice E (2008). The evolution of American women's studies: reflections on triumphs, controversies, and change. New York: Palgrave Macmillan. p. 69. ISBN 9780230605794.

[پ ۱]

[۱]

[۲]

[۳]