شیخ ابوالپشم
شیخ ابوالپشم یک مثنوی به طول ۸۴ بیت که منسوب شیخ بهایی است. داستان شعر راجع به طلبهای است که در مدرسهای زندگی میکند. درونمایهٔ آن طنز، و در مذمت شکمبارگی است.
داستان ویرایش
داستان شعر راجع به طلبهای است که تنها دارایی او یک بالاپوش پشمی است. روزی حین گذشتن از جلوی دکان کلهپزی کنترل خود را از دست داده و با این استدلال که اکنون تابستان است و «من احتیاجی به این بالاپوش پیدا نمیکنم» آن را فروخته، و با پول آن چند وعده کلهپاچه میخورد. وقتی شب فرا میرسد و هوا سرد میشود، طلبه از سرما به خود میپیچد و خود را بابت پرخوری سرزنش میکند و دست به دعا برمیدارد. نهایتاً صبح هنگام جامهای پیدا کرده و خدا را شکر میکند.
منابع ویرایش
- ذوالفقاری، حسن (۱۳۸۳). «شیخ ابوالپشم» دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.