ضداطلاعات (به انگلیسی: CounterIntelligence) به مجموعۀ فعالیت‌های مربوط به حفظ و حراست اطلاعات، جلوگیری از به سرقت رفتن یا درزکردن آنها و سرّی نگه‌داشتن عملیات اطلاعاتی خود گفته می‌شود. هدف دیگر ضد اطلاعات، فعالیت‌های ضد جاسوسی و همچنین جلوگیری از نفوذ جاسوسان و دیگر عوامل بیگانه به درون دولت، نیروهای مسلح یا سازمانهای اطلاعاتی آن کشور است. اطلاعات جمع‌آوری شده و فعالیت‌های انجام شده به منظور حفاظت در برابر جاسوسی، دیگر فعالیت‌های اطلاعاتی، خرابکاری، یا ترورهای انجام شده توسط قدرتهای بیگانه یا برای آنها، فعالیت‌های سازمان‌ها یا افراد تروریستی، و در برخی موارد با محافظت کارکنان، اسناد یا برنامه‌های امنیتی در ارتباط است.[۱]

تکنسین غیرنظامی در حال کار برای سپاه ضداطلاعات در پتسدام آلمان ۱۹۴۵.

ضداطلاعات در ایران

ویرایش

جمهوری اسلامی ایران

ویرایش

نهادهای اطلاعاتی سه نقش شناختی، نظارتی و اجرایی در اداره ایران دارند. نقش نظارتی، نظارت بر حسن اجرای امور توسط کارگزاران نظام سیاسی است و به‌طور مستقیم ناشی از کارکرد ضداطلاعات در سازمان‌های اطلاعاتی است.[۲]

سازمان‌های اطلاعاتی دارای ۹ کارویژه و امنیت سیاسی دارای ۱۳ مؤلفه است. کارویژه مقابله با نفوذ جریانات سیاسی، کارویژه ضد براندازی و اغتشاش علیه امنیت، کارویژهٔ پیشگیری و مقابله با توطئه‌های دشمنان علیه انقلاب و نظام، کارویژه مقابله با بحران، کارویژه خرابکاری و اغتشاش علیه امنیت، کار ویژه‌های آگاهی از وضعیت دشمنان داخلی و خارجی و حراست (حفاظت) اخبار، اطلاعات، اسناد، مدارک و تأسیسات و کارویژه مقابله با موارد ایجاد نارضایتی بیشترین اهمیت را داشته‌اند.[۳]

وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی به منظور کسب و پرورش اطلاعات امنیتی و اطلاعات خارجی و حفاظت اطلاعات و ضد جاسوسی و به‌دست آوردن آگاهی‌های لازم از وضعیت دشمنان داخلی و خارجی جهت پیشگیری و مقابله با توطئه‌های آنان علیه انقلاب اسلامی، ایران و نظام جمهوری اسلامی ایران، تشکیل گردید.[۴] وزارت اطلاعات ایران و دیگر نهادهای اطلاعاتی در کشورهای خارجی هم عملیات انجام داده‌اند.[۵]

منابع

ویرایش
  1. «اطلاعات و ضداطلاعات». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۶.
  2. «نقش سازمان‌های اطلاعاتی در کشورداری: از کشف اسرار تا مداخله در محیط». پژوهشکده مطالعات راهبردی. ۱۳۹۹-۱۱-۳۰. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۹.
  3. هادی, رحمانی ساعد; حسین, ابراهیمی (2018-01-01). "نقش سازمان‌های ضداطلاعاتی در تأمین امنیت سیاسی جمهوری اسلامی ایران". 7 (27): 55–82. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  4. «قانون تأسیس وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی». qavanin.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۹.
  5. سعید گلکار (۱ اکتبر ۲۰۲۱). «سازمان‌های اطلاعاتی ایران و سرکوب برون‌مرزی». انستیتو واشینگتن. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۹.

پیوند به بیرون

ویرایش