ضداطلاعات
ضداطلاعات (به انگلیسی: CounterIntelligence) اطلاعات جمعآوری شده و فعالیتهای انجام شده به منظور حفاظت در برابر جاسوسی، دیگر فعالیتهای اطلاعاتی، خرابکاری، یا ترورهای انجام شده توسط قدرتهای بیگانه یا برای آنها، فعالیتهای سازمانها یا افراد تروریستی، و در برخی موارد با محافظت کارکنان، اسناد یا برنامههای امنیتی در ارتباط است.[۱]
استفادهٔ ضداطلاعات در جمهوری اسلامی ایرانویرایش
به عقیدهٔ حسین باستانی روزنامهنگار، رویهٔ معمول حکومت ایران در مواجهه با رخدادهایی چون اعتراضات آبان ۱۳۹۸ ایران، بستن نامحسوس پروندههای مهم، انتشار انبوه ضداطلاعات در کوتاه مدت و خودداری از توضیح بیشتر در درازمدت است؛ به این امید که با رسیدن پروندههای جدید، پروندههای قدیمی مشمول مرور زمان شده و فراموش شوند. او ضمن اشاره به عملکرد مسئولان و رسانههای حکومتی در قبال حوادث آبان ماه، بر این باور است که در اعتراضات آبان ۱۳۹۸ هم همان رویه اتخاذ شدهاست.[۲]
سازمانهای اطلاعاتی دارای ۹ کارویژه و امنیت سیاسی دارای ۱۳ مولفه است. کارویژه مقابله با نفوذ جریانات سیاسی، کارویژه ضد براندازی و اغتشاش علیه امنیت، کارویژه پیشگیری و مقابله با توطئههای دشمنان علیه انقلاب و نظام، کارویژه مقابله با بحران، کارویژه خرابکاری و اغتشاش علیه امنیت، کار ویژههای آگاهی از وضعیت دشمنان داخلی و خارجی و حراست (حفاظت) اخبار، اطلاعات، اسناد، مدارک و تأسیسات و کارویژه مقابله با موارد ایجاد نارضایتی بیشترین اهمیت را داشتهاند.[۳]
منابعویرایش
- ↑ «اطلاعات و ضداطلاعات». مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۱-۲۶.
- ↑ باستانی، حسین (۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۹). «کمپینهای 'ضداطلاعات' حکومت ایران در پروندههای حساس». بیبیسی فارسی. دریافتشده در ۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹.
- ↑ "Magiran | نقش سازمانهای ضداطلاعاتی در تأمین امنیت سیاسی جمهوری اسلامی ایران". فصلنامه پژوهشهای حفاظتی - امنیتی. 7 (27): 55–82.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Counterintelligence». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۹ نوامبر ۲۰۱۵.
پیوند به بیرونویرایش
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ ضداطلاعات موجود است. |