عالم ملکوت
ملکوت (انگلیسی: Malakut)، عالم ملکوت، عالم ارواح و عالم امر و عالم ربوبیت و عالم غیب و باطن است.[۱]
در عالم ملکوت که جایگاه روح است مقدار نبود، و طول و عرض و عمق یافت نشود.[۲]
عالم امر
ویرایشعالم امر، عالمی است که اشارت حسی بدان راه نیابد و به مجرد امر موجد، موجود شده باشد، و آن را عالم غیب و عالم علوی و عالم ملکوت نیز خوانند.[۳]
نفس ناطقه انسانی در عالم ملکوت، بالفطره متوجه به حقیقت وجود است.[۴]
منابع
ویرایش- ↑ کاظم دزفولیان، شرح گلشن راز، طلایه - تهران، چاپ: اول، 1382.
- ↑ ادهم عزلتی خلخالی، رسائل فارسی ادهم خلخالی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی - تهران، چاپ: اول، 1381.
- ↑ کاظم دزفولیان، شرح گلشن راز، طلایه - تهران، چاپ: اول، 1382.
- ↑ سید جلال الدین آشتیانی، شرح مقدمه قیصری، انتشارات امیر کبیر - تهران، چاپ: سوم، 1370.
 | این یک مقالهٔ خرد دین و آیین است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |