فرشته طائرپور
فرشته طائرپور (۱۶ بهمن ۱۳۳۱ – ۲۶ مرداد ۱۴۰۰) تهیهکننده، مدیر تولید، مجری طرح و فیلمنامهنویس و نویسندهٔ داستان کودک ایرانی بود. وی پیش از در گذشت بر اثر بیماری کرونا و عوارض ناشی از آن، مشاور امور مالیاتی خانه سینمای ایران بود.[۳][۴]
فرشته طائرپور | |
---|---|
زادهٔ | ۱۶ بهمن ۱۳۳۱ |
درگذشت | ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ (۶۸ سال)[۱] تهران، ایران |
علت مرگ | کووید ۱۹ |
تحصیلات | کارشناسی ادبیات انگلیسی |
پیشهها |
|
سالهای فعالیت | ۱۳۶۰–۱۴۰۰ |
همسر | منوچهر شاهسواری[۲] |
فرزندان | غزل، عسل و علی شاکری |
زندگینامه
ویرایشفرشته طائرپور در بهمن ۱۳۳۱ در تهران زاده شد. او دانشآموخته کارشناسی ادبیات انگلیسی است. فرشته طائرپور مدتی را به عنوان نویسنده و عضو هیئت تحریریه در مجله زن مشغول به کار شد و در سالهای بعد ضمن مدیریت مرکز نگارش ویرایش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (۱۳۶۱–۱۳۷۰) با گروههای کودک و نوجوان شبکههای اول و دوم سیما در مقام مشاور و نویسنده همکاری داشت. طائرپور به دنبال فعالیت ادبی در حوزه کودکان و نوجوانان از سال ۱۳۶۶ در زمینه سینمای کودک نیز به کار پرداخت. خانه ادبیات و هنر کودکان و نوجوانان که طائرپور مدیرعامل آن است تاکنون بیش از ده فیلم سینمایی و نزدیک به بیست هزار دقیقه آثار ویدئویی تهیه کردهاست.[نیازمند منبع]
طائرپور در بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر نیز نخستین داور زن از مجموعه سینمای ایران محسوب میشود.[۵] او در این جشنواره دور از شش داور مرد دیگر دیده شد دلیل آن سرماخوردگی وی اعلام شد که در کمال تعجب تماشاگران شاهد روبوسی برندگان زن با وی بودند. طائرپور فردای آن روز در مصاحبه با ایسنا اعلام کرد که به خاطر خط قرمزهای صدا و سیما در نشان دادن وی از داوران دور شده تا آنها درست نشان داده شوند.[۶]
طائرپور همچنین نخستین داور جشنواره فیلمهای کودکان در جشنوارههای فرانکفورت، قاهره و حیدرآباد بودهاست. همچنین او نخستین سینماگر ایرانی است که در پنجاه سال گذشته توانسته به عضویت هیئت رئیسه سازمان بینالمللی فیلمسازان کودک وابسته به یونسکو (سیفژ) درآید. فرشته طائرپور از سال ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۱ به عنوان نخستین تهیهکننده زن، به عنوان رئیس هیئت مدیره خانه سینما که بزرگترین سندیکای صنفی سینماگران ایرانی است انتخاب شده و مشغول به کار بودهاست.[۷]
فیلمشناسی
ویرایشتهیهکننده
ویرایش- گلنار (۱۳۶۷)
- پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)
- مدرسه پیرمردها (۱۳۷۰)
- نان و شعر (۱۳۷۲)
- پسر مریم (۱۳۷۷)
- یکی بود یکی نبود (۱۳۷۹)
- وقتی همه خواب بودند (۱۳۸۴)
- زن دوم (۱۳۸۶)
- نیلوفر (۱۳۸۷)
- نخودی (۱۳۸۸)
- آینههای روبرو (۱۳۸۸)
- سازهای ناکوک (۱۳۹۶)
- خداحافظ دختر شیرازی (۱۳۹۷)
مدیر تولید
ویرایش- گلنار (۱۳۶۷)
- پاتال و آرزوهای کوچک (۱۳۶۸)
- سکوت (۱۳۶۹)
- مدرسه پیرمردها (۱۳۷۰)
- نان و شعر (۱۳۷۲)
- زن دوم (۱۳۸۶)
- نخودی (۱۳۸۸)
طراح صحنه
ویرایش- سایههای هجوم (۱۳۷۱)
مجری طرح
ویرایش- ایلیا، نقاش جوان (۱۳۷۰)
- سایههای هجوم (۱۳۷۱)
- بابا عزیز (۱۳۸۲)
- زمستان است (۱۳۸۴)
نویسنده
ویرایش- زن دوم (۱۳۸۶)
- نخودی (۱۳۸۸)
- آینههای روبرو (۱۳۸۸)
مشاور فیلمنامه
ویرایش- مدرسه پیرمردها (۱۳۷۰)
- نان و شعر (۱۳۷۲)
کتاب
ویرایش- ماجرای احمد و سارا، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (نویسنده)
- ماجرای احمد و ساعت، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (نویسنده)
- زن دوم، انتشارات روزنه (نویسنده)
- پینهدوز بداخلاق، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (مترجم)
- آرزوی فیل خاکستری، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (مترجم)
- ماهی تنها، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان (مترجم)
منابع
ویرایش- ↑ «فرشته طائرپور بر اثر کرونا درگذشت».
- ↑ «دیدار سینماگران با رئیس قوه قضائیه؛ قرار بود رسانه ای نشود؟». عصر ایران. ۲۰۲۱-۰۵-۰۳. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۵-۰۶.
- ↑ لوکیشنی که سرانجام درش باز شد خبرگزاری الف
- ↑ لاری, سیما سادات (2021-08-17). "کرونا از میان هنرمندان ایران یک قربانی دیگر گرفت: فرشته طائرپور، تهیهکننده". رادیو فردا. Retrieved 2021-08-17.
- ↑ «فرشته طائرپور از باسابقهترین تهیهکنندگان سینمای ایران بر اثر کرونا درگذشت». BBC News فارسی. دریافتشده در ۲۰۲۱-۰۸-۱۷.
- ↑ «طائرپور: خط قرمزهای تلویزیون را رعایت کردم تا حذفم بیدردسرتر باشد». بیبیسی فارسی. ۲۳ بهمن ۱۳۹۶.
- ↑ «فرشته طائرپور تهیهکننده سینما بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت». کیهان لندن. ۲۶ مرداد ۱۴۰۰.