خاستگاه چندمنطقه‌ای انسان‌های مدرن

فرضیهٔ خاستگاه چندمنطقه‌ای انسان‌های مدرن یک مدل‌سازی علمی است که توضیحاتی در مورد الگوهای تکامل انسان ارائه می‌دهد. این فرضیه بیان می‌دارد که انسان‌ها در ابتدای دورهٔ پلیستوسن، حدود دو میلیون سال پیش تکامل یافتند و پس از آن تکامل انسان به‌طور پیوسته در چهارچوب یک گونهٔ واحد انسان رخ داده‌است. این گونهٔ واحد در بر گیرندهٔ فرمهای مختلف انسان شامل انسان راست‌قامت و نئاندرتال و همچنین فرم‌های نوین انسان می‌باشد که در سرتاسر جهان تکامل یافتند و منجر به پیدایش جمعیت‌های متنوع انسان خردمند امروزی شدند.^[۱]

جستارهای وابسته

منابع

↑ R. G. Bednarik (2011). "The Expulsion of Eve" (PDF). Developments in Primatology: 25–55. doi:10.1007/978-1-4419-9353-3_2. ISBN 978-1-4419-9352-6. Archived from the original (PDF) on 24 September 2015. Retrieved 10 November 2011.

پیوند به بیرون

From www.conrante.com: Templeton's lattice diagram showing major gene flows graphically.
From darwin.eeb.uconn.edu بایگانی‌شده در ۳۱ مه ۲۰۰۱ توسط Wayback Machine: notes on drift and migration with equations for calculating the effects on allele frequencies of different populations.
Human Evolution. (2011). In Encyclopædia Britannica. Retrieved from http://www.britannica.com/EBchecked/topic/275670/human-evolution

[1] R. G. Bednarik (2011). "The Expulsion of Eve" (PDF). Developments in Primatology: 25–55. doi:10.1007/978-1-4419-9353-3_2. ISBN 978-1-4419-9352-6. Archived from the original (PDF) on 24 September 2015. Retrieved 10 November 2011.

[۱]