ویکی‌پدیا

فرهنگ همودو

فرهنگ همودو (انگلیسی: Hemudu culture) یک فرهنگ باستان‌شناختی مربوط به دوران نوسنگی بود که از حدود ۰۵۵۰۰ ۵۵۰۰ (پ.م) تا حدود ۰۳۳۰۰ ۳۳۰۰ (پ.م) در جنوب خلیج هانگ‌ژو در چجیانگ (در چین امروزی) سکونت داشت. [۱] یک محوطه مربوط به همودو در ۲۲ کیلومتری شمال‌غربی نانگبو در سال ۱۹۷۳ کشف شد. محوطه‌های دیگری مربوط با این فرهنگ در جزیرهٔ جواشان کشف شده‌اند.

فرهنگ همودو
مکانEastern جمهوری خلق چین
دورانچین نوسنگی
تاریخ‌هاحدود ۰۵۵۰۰ ۵۵۰۰ (پ.م) تا حدود ۰۳۳۰۰ ۳۳۰۰ (پ.م)
پس ازفرهنگ کویاهوکیائو
پیش ازفرهنگ لیانگ‌ژو
نامِ چینی
زبان‌های چینی河姆渡文化
سفال سیاه متعلق به فرهنگ همودو
توتم مربوط به فرهنگ همودو

مردمان این فرهنگ در آبسراها و خانه‌های کشیدهٔ اشتراکی می‌زیستند.[۲] گفته می‌شود آنها نخستین افرادی بودند که به کاشتن برنج دست زدند.[۳]

منابع ویرایش

  1. ↑ Wang (2001), p. 209.
  2. ↑ Maisel, Charles Keith (1999). Early Civilizations of the Old World: The Formative Histories of Egypt, the Levant, Mesopotamia, India and China. Psychology Press. p. 288. ISBN 978-0-415-10975-8.
  3. ↑ Fuller, Dorian Q, Ling Qin, Yunfei Zheng, Zhijun Zhao, Xugao Chen, Leo Aoi Hosoya, and Guo-ping Sun (2009) "The Domestication Process and Domestication Rate in Rice: Spikelet bases from the Lower Yangtze". Science 323: 1607–1610 doi:10.1126/science.1166605
  • Fuller, D.Q.; Qin, Ling (2010), "Declining oaks, increasing artistry, and cultivating rice: the environmental and social context of the emergence of farming in the Lower Yangtze Region", Environmental Archaeology, 15 (2): 139–159, doi:10.1179/146141010X12640787648531.
  • Liu, Li; Chen, Xingcan (2012), The Archaeology of China: From the Late Paleolithic to the Early Bronze Age, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-64310-8.
  • Wang, Haiming (2001), "Majiabang", in Peregrine, Peter N.; Ember, Martin (eds.), Encyclopedia of Prehistory, Volume 3: East Asia and Oceania, Springer, pp. 206–221, ISBN 978-0-306-46257-3.

پیوند به بیرون ویرایش

برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فرهنگ_همودو&oldid=39272697»